• Αρχαίο θέατρο Α΄ Λάρισας

•	Αρχαίο θέατρο Α΄ Λάρισας
Χτισμένο στη νότια πλευρά του λόφου φρούριο τον 3ου αιώνα π.Χ., όπου κατά την αρχαιότητα δέσποζε η οχυρωμένη ακρόπολη της πόλης, είναι ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα θέατρα της περιόδου. Εκτός από την χρήση του για ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων χρησιμοποιήθηκε και για τις συνελεύσεις του κοινού των Θεσσαλών. Κατά την ρωμαϊκή περίοδο μετατράπηκε σε αρένα, και έγινε μεταφορά των θεατρικών δρώμενων της πόλης στο Β΄ Αρχαίο θέατρο.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Εξεταστική

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα, Αγανάκτησα και 'Εγραψα: εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΥΡΗΚΑΣ
Το Δημοτικό Συμβούλιο συνεδρίαζε, συνεδρίαζε, συνεδρίαζε για να καταλήξει στο απλό: να ΜΗ συνταχθεί ένα ομόφωνο ψήφισμα για καταδίκη του τρομονόμου και διατύπωσης αιτήματος για την αποφυλάκιση των συλληφθέντων νεαρών στα επεισόδια, αλλά και απόσυρσης του κατηγορητηρίου. Χρειάστηκαν πολύωρες διαβουλεύσεις συζητήσεις και τουλάχιστον δύο ημέρες συνεννοήσεων μεταξύ των εκπροσώπων των τεσσάρων παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου, προκειμένου να …διαφωνήσουν. Τελικώς οι παρατάξεις προχώρησαν στην έκδοση ξεχωριστών ψηφισμάτων, από τα οποία ωστόσο φαίνεται πως η διαφωνία τους δεν αφορά την ουσία, αλλά σκοπιμότητες τις οποίες κάθε παράταξη εξυπηρετεί. Και φυσικά το μείζον, που ήταν η στήριξη των συλληφθέντων με τις γελοίες κατηγορίες σύστασης συμμορίας κλπ. πήγε στο βρόντο.

Ποιο είναι το συμπέρασμα που εξάγει ένας αγαθός και καλοπροαίρετος πολίτης-δημότης: ΚΑΝΕΙΣ απ’ όλους αυτούς τους καρεκλοκενταύρους δεν νοιάζεται για ΚΑΝΕΝΑΝ. ΚΑΝΕΙΣ απ’ όλους αυτούς τους καιροσκόπους και δημαγωγούς, τους πολιτικάντηδες και αχυράνθρωπους, τους χαραμοφάηδες και μισθοφόρους, τους δεινόσαυρους και γυμνοσάλιαγκες δε νοιάζεται για το κοινωνικό σύνολο, δε νοιάζεται για τον πολίτη που, υποτίθεται, τάχθηκαν να υπηρετούν, δε νοιάζεται για την πόλη, δε νοιάζεται για τα παιδιά τους. ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ τους, ένα και μόνο σκοπό και στόχο έχουν: την προσωπική τους αναρρίχηση –πρωτευόντως- και του κόμματος που υπηρετούν -δευτερευόντως, τη σπέκουλα, τη μίζα, την παρανομία, τη λαμογιά. Ακόμη και τώρα, που τους δίδεται η …ευκαιρία, να δείξουν ότι νοιάζονται για τον ΑΝΘΡΩΠΟ, αυτοί επέλεξαν το κομματικό παιχνίδι, τη σκοπιμότητα, τη γελοιότητα. Είναι να τους φτύνει κανείς, είναι να τους παίρνει με τις λεμονόκουπες, είναι να τους χλευάζει. Μήπως δίνουν νέες αφορμές για νέα επεισόδια;
Και είχε το θράσος η παράταξη της πλειοψηφίας, να εκδώσει ψήφισμα στο οποίο βαφτίζει τη δολοφονία του μαθητή «θάνατο» και δε ζητάει την αποφυλάκιση των νεαρών, προσχωρώντας στην άποψη του ΚΚΕ περί κουκουλοφόρων. Ταυτόχρονα, δόθηκε σ’ αυτήν η ευκαιρία να …εκφράσει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν επήλθε συνεννόηση για το θέμα και να καταγγείλει την αντιπολίτευση.
Να τους χαιρόμαστε, ΟΛΟΥΣ…

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Μισθωτοί και συνταξιούχοι καταναλωτές: Αντισταθείτε

H κίνηση στην αγορά είναι υποτονική και ο τζίρος χαμηλότερος από τον περσινό, αλλά οι έμποροι δηλώνουν αισιόδοξοι, διότι βλέπουν πως υπάρχουν αρκετές μέρες μέχρι τις γιορτές, προσμένουν στο δώρο των εργαζόμενων και ελπίζουν πως οι εκδηλώσεις που έχει προγραμματίσει ο δήμος Λαρισαίων σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο θα αναθερμάνουν την ατμόσφαιρα.

Οι καταναλωτές εμφανίζονται αρκετά «κουμπωμένοι», προβληματίζοντας, με τη σειρά τους και τους εμπόρους της πόλης. Περιορισμένες αγορές σε δώρα και «κοινωνικές υποχρεώσεις». Οι προσφορές δίνουν και παίρνουν, όπως και τα «παζάρια» για καλύτερες τιμές, και άτοκες δόσεις. Κάποιοι από τους εμπόρους ενδίδουν ενώ οι περισσότεροι αντιστέκονται. Για παράδειγμα, η Συντεχνία Αρτοποιών, ανακοινώνει πως οι τιμές φέτος είναι μειωμένες για τα μελομακάρονα, περίπου κατά μέσο όρο στα 8,5 ευρώ το κιλό (από 9 που ήταν πέρυσι η μέση τιμή, δηλαδή μιλάμε για πολύ …χουβαρνταλίκι) ), ενώ περίπου στις ίδιες με πέρυσι τιμές θα πωλούνται οι κουραμπιέδες –γύρω στα 10 ευρώ το κιλό.
Φίλοι μου και συμπολίτες, μου φαίνεται πως όλοι μας κοροϊδεύουν, καταστηματάρχες, έμποροι, Δήμος και Νομαρχία (με τις καμπάνιες τους). Μας βλέπουν σαν ευρουδάκια για τα ταμεία τους, σαν «δώρο» για την τσέπη τους, σαν άβουλους και ανίσχυρους καταναλωτές, σαν «πελάτες» τους και μόνον. Όλοι αυτοί προσμένουν στην αγοραστική μας δύναμη (αδυναμία θάλεγα) και δεν νοιάζονται για το αν θα τα βγάλουμε πέρα φέτος. Θέλουν τον 13ο μισθό μας στη δική τους τσέπη. Και δεν …υποχωρούν. Δε λέω να …γονατίσουν (πάντως, καημό έχω να δω να βγαίνουν έξω από τα καταστήματά τους και να προβαίνουν σε μειοδοτικούς διαγωνισμούς με προσφορές και κόντρα –πραγματικές- προσφορές, προκειμένου να κερδίσουν την εύνοιά μας), αλλά να συναισθανθούν. Την κρίση την υφιστάμεθα όλοι· ας την πληρώσουμε όλοι.

Γι αυτό, προτείνω να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ. Κανένα ευρώ παραπάνω από τα απολύτως απαραίτητα. Αν είναι να …γονατίζουμε οικονομικά εμείς, γιατί κάποιοι άλλοι πρέπει ακόμα και σήμερα να αισχροκερδούν; Να …ρίξουν τις τιμές όσο δεν πάει άλλο, να περιορίσουν στο ελάχιστο τα υπερκέρδη τους, να υποστούν και αυτοί τον κόστος της κρίσης. Έτσι κι αλλιώς, χρόοοονια τώρα, μετρούσαν κέρδη. Ε, τώρα, ας μετρήσουν και καμιά ζημιά. Ίσως, καμιά μέρα, συνέλθουν και μας δουν ως συνανθρώπους τους και όχι ως πελάτες.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

Γιατί να στηρίξω την τοπική αγορά;

Διαβάζω, Βλέπω, Ακούω πως βρίσκεται σε εξέλιξη η καμπάνια στήριξης της αγοράς του Ν. Λάρισας από τη Νομαρχία Λάρισας, με ειδικά πανό που έχουν αναρτηθεί σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, με τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μηνύματα τα οποία καλούν τους πολίτες να στηρίξουν την τοπική αγορά. Κεντρικό σύνθημα "ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΖΩ - ΨΩΝΙΖΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΟΥ".
Η καμπάνια στήριξης της αγοράς έχει ως στόχο την αναθέρμανση της εμπορικής δραστηριότητας του Νομού. Προσπαθούν να ενημερώσουν εμάς τους καταναλωτές για τα οφέλη που θα έχουμε ψωνίζοντας από τα καταστήματα της περιοχής μας, για τις τιμές των τοπικών προϊόντων που μετά από ελέγχους είναι αρκετά ικανοποιητικές και για την ποιότητα των τοπικών προϊόντων με σκοπό να τονωθεί η τοπική αγορά. Μας λένε πως αν στηρίξουμε την ντόπια αγορά κερδίζουμε και οι ίδιοι και ο νομός καθώς το χρήμα μένει στον τόπο για να επανεπενδυθεί δημιουργώντας θέσεις εργασίας και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του νομού.
Ωραία, έχω πειστεί πως αυτό είναι προς όφελoς δικό μου και της πόλης. Γιατί, οι τοπικοί καταστηματάρχες δεν θα έχουν όφελος, το κέρδος τους; Τι θα κάνουν αυτοί οι ίδιοι για να μου απαλύνουν τα προβλήματα που μου δημιουργεί –και θα δημιουργήσει- η οικονομική κρίση; Θα αποφασίσουν να μειώσουν τα δικά τους ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ –γιατί περί αυτού πρόκειται, όχι για μείωση των εσόδων τους αλλά για μείωση των κερδών του- για να έχω κι εγώ κάποιο όφελος και να τους στηρίξω; Θα αποφασίσουν να πουλήσουν με το ελαχιστότατο κέδρος –δε λέω να μπουν μέσα, αλλά να βγάλουν κάτι λίγο πάνω από το κόστος- να μπορέσω κι εγώ να ωφεληθώ; Τόοοοοσα χρόνια που έβγαζαν υπερκέρδη της τάξης των 100% και 200% εμένα γιατί δεν με σκεφτήκανε; Σήμερα που υφίστανται και αυτή την κρίση, όπως κι εγώ, γιατί με …σκέφτονται; Αν κάνουν αυτό που τους ζητώ, ναι είμαι αποφασισμένος να τους στηρίξω. Αν όχι, υπάρχουν κι αλλού …πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Τα εμπορικά κέντρα και τα πολυκαταστήματα που φυτρώνουν γύρω γύρω -με την άδεια της Νομαρχίας και τις ευλογίες Δήμου και Νομαρχίας, μιας και φροντίζουν να παρευρίσκονται ακόμη και στα εγκαίνια τους- με περιμένουν με ανοικτές αγκάλες. Και σήμερα, όσο πρόσκαιρο και καιροσκοπικό ακούγεται, αυτό που με ενδιαφέρει είναι το δικό μου πορτοφόλι και πώς να βγω από την κρίση με τις μικρότερες απώλειες.

ΥΓ. Δεν υποστηρίζω αναφανδόν την ύπαρξη και ανάπτυξη μονοπωλίων και υπερκαταστημάτων, αλλά νομίζω πως και αυτά προσφέρουν στην περιοχή, προσφέρουν θέσεις εργασίας, αφήνουν χρήμα, δημιουργούν νέους πόλους ανάπτυξης και προσφέρουν αντικείμενο εργασίας σε …παράπλευρες επιχειρήσεις, βιοτεχνίες. Γι αυτό άλλωστε και οι Τοπικοί παράγοντες παρέχουν πάσης φύσεως διευκολύνσεις σε αυτού του είδους επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το πιο απλό παράδειγμα, ο κόμβος στο ΚΑΡΦΟΥΡ και ο κόμβος που ετοιμάζεται στο ΠΑΝΘΕΟΝ. Θεωρώ υποκριτική τη στάση της Νομαρχίας και του Δήμου, από τη μια να παρέχουν τις διευκολύνσεις και από την άλλη να προχωρούν σε …καμπάνιες. Ο σκύλος να είναι χορτάτος αλλά και η πίττα ολόκληρη.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Γιατί όχι επιχορήγηση αγοράς ποδηλάτου

Είχα γράψει παλαιότερα για την προσφορά του ΚΕΚ ΔΗΜΗΤΡΑ, στα πλαίσια του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας χωρίς αυτοκίνητα, να προσφέρει 26 ποδήλατα στο Δήμο, με σκοπό να δοθούν προς χρήση από τους Λαρισαίους. Μέσω ενός οργανωμένου συστήματος παράδοσης-παραλαβής, τα ποδήλατα αυτά θα διατίθενται προς Λαρισαίους και επισκέπτες με σκοπό την προώθηση και χρήση των ποδηλάτων ως κύριο μέσο μεταφοράς στην πόλη.
Σήμερα, θέλω να …προχωρήσω παρά πέρα, με μια πρόταση: την επιχορήγηση αγοράς ποδηλάτου, ακριβώς όπως για υβριδικό και ηλεκτρικό αυτοκίνητο χαμηλών εκπομπών ρύπων. Οι δρόμοι της Λάρισας έχουν φράξει λόγω της πληθώρας των αυτοκινήτων αλλά και της νοοτροπίας μας και όταν η Λάρισα πνίγεται στα καυσαέρια, το ποδήλατο αποτελεί την ιδανική εναλλακτική λύση διακίνησης. Από τη στιγμή μάλιστα που το ποδήλατο ως μέσο αποτελεί μια οικολογική, οικονομική και υγιεινή επιλογή, τότε γιατί όχι το κράτος, μέσω των δήμων που επιθυμούν, να επιχορηγεί την αγορά ποδηλάτου, ως κίνητρο για χρήση του στις διακινήσεις εντός των πόλεων και όχι μόνο.
Ο σκοπός αυτής της πρότασης είναι πολλαπλός. Κυρίως είναι η ενθάρρυνση των νέων, οι οποίοι είναι χαμηλόμισθοι, για αγορά και χρήση ποδηλάτου στις μετακινήσεις τους. Εδώ είμαστε, λοιπόν. 'Οχι μόνο ...οικολογικά μηνύματα και δήθεν ...ευαισθησίες από τους κρατούντες. Αμ' έπος, αμ' έργο.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Νέος χώρος περιπάτου ...όπως τον αντιλαμβάνεται η Δημοτική Αρχή

Διάβασα, Είδα και Άκουσα πως …Ένας χώρος περιπάτου διαμορφώθηκε από το Δήμο Λαρισαίων, στο ανάχωμα πίσω από το συγκρότημα των σχολείων και του ΑΤΑ, μήκους περίπου 700 μέτρων και πλάτους 7 μέτρων.
Ο συγκεκριμένος χώρος, πριν την ολοκλήρωση των εργασιών διαμόρφωσης ήταν απροσπέλαστος και δύσβατος, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο αναψυχής. Όλοι οι συμπολίτες έχουν τη δυνατότητα πλέον να χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο χώρο, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών και των εκπαιδευτικών των σχολείων της περιοχής, για τον περίπατό τους.
'Οταν το διάβασα χάρηκα, ποιός άλλωστε δε θα χαιρόταν; Γιατί αφ’ ενός μεν, κάπου εκεί κοντά μένω και θα μπορώ να τον χρησιμοποιώ και αφ’ ετέρου, σκέφτηκα πως κάποιοι εκεί στο Δήμο έχουν και οικολογικές ευαισθησίες. Κατάλαβαν τελικά τι χρειάζεται αυτή η πόλη και οι πολίτες -πέραν από δρόμους, πλατείες, γκαράζ- και τους το προσφέρουν. Αλλά φευ. Μόλις είδα τη φωτογραφία, με τον αντιδήμαρχο Αστικής Ανάπτυξης και την προϊσταμένη του τμήματος Οδοποιίας της Διεύθυνσης Τεχνικών να ποζάρουν σαν …γύφτικα σκεπάρνια πάνω στην άσφαλτο (αγαπητοί ROM, sorry) και να διαβάζω και τις …εξαγγελίες τους σχετικά με την πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να συνεχίσει τη διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων σε όλες τις συνοικίες της πόλης με στόχο να προσφέρει χώρους αναψυχής και περιπάτου σε όλους τους συμπολίτες μας, ε κάπου εκεί …πηρακρανιώθηκα! Αν αυτό εννοούν χώρο περιπάτου τότε είναι …βαθειά νυχτωμένοι. Έχουν κάνει τόοοοσα και τόοοοσα ταξίδια σε πρωτεύουσες άλλων χωρών, έχουν δει πουθενά γυμνούς, ξερούς και …πισσένιους (ή τσιμεντένιους) χώρους περιπάτου; Η μήπως στρωμένους με χαλίκι, δεντροφυτεμένους και δεντροσκιασμένους εκεί όπου περπατάς και αναπνέεις, περπατάς και δροσίζεσαι (ή τέλος πάντων δεν …καίγεσαι), περπατάς και ξεχνιέσαι

Αλλά τι λέω, αφού έχουν δείξει κατά καιρούς την …πράσινη ευαισθησία τους. Παντού κόβουν δέντρα, ξεριζώνουν δέντρα και είτε φυτεύουν τσιμέντο (ίδε πλατεία Μπλάνα), είτε παραχωρούν εκτάσεις για την …ανάπτυξη καφέ-μπαρ (ίδε πλατεία ταχυδρομείου και πρόσφατα πλατεία Νεάπολης), είτε φυτεύουν γκαζόν (υπόλοιπες πλατείες). Κάποιος πρέπει να τους πει για την αξία του πράσινου (επαναλαμβάνω, του πράσινου και όχι του γκαζόν) στον ιστό της πόλης.
Στις φωτογραφίες κάτω, ένα δείγμα χώρων περιπάτου και αναψυχής


Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Και το όνομα αυτού ...ΦΙΛΟΤΗΣ

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα κι 'Εγραψα: στον τοπικό Τύπο

Κάποιοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ Λαρισαίοι-μια ομάδα συμπολιτών μας- ίδρυσαν τον ΦΙΛΟΤΗ, ένα σωματείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Περιβαλλοντικής Δράσης για να προσφέρουν και να διαθέσουν εθελοντικά τον εαυτό τους για σκοπούς που στόχο έχουν τη βοήθεια στο συνάνθρωπο. Με πρωταρχικό στόχο να ιδρύσουν μία Τράπεζα τροφίμων στη Λάρισα που θα ενίσχυε καταρχήν συνανθρώπους μας, παιδιά κυρίως στην Αφρική, αλλά και άλλες ευπαθείς περιοχές του πλανήτη μας (π.χ. κοινωνίες που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές και όχι μόνο).
Ξεκινούν τη δράση τους με τη συγκέντρωση τροφίμων που θα κατευθυνθούν καταρχήν στο Νηπιαγωγείο- Ορφανοτροφείο στην Τανζανία της Αφρικής, στο οποίο σήμερα σιτίζονται περίπου 200 παιδιά καθημερινά. Στην Τανζανία όπου καθημερινά πεθαίνουν από την πείνα ή από αρρώστιες που δημιουργούνται από την πείνα, περίπου 3.000 παιδιά.
Δεν δέχονται χρήματα αλλά τρόφιμα μακράς διάρκειας, όπως: γάλα εβαπορέ-ζαχαρούχο, όσπρια, μακαρόνια, ρύζι, ζάχαρη, λάδι, σπορέλαιο, αλάτι, πλιγούρι, τραχανάς, αλεύρι, κονσέρβες (με ψάρι, ζαμπόν...), κομπόστες, σκευάσματα με βιταμίνη Β, C και CALCIUM.
Για την στέγαση της τράπεζας τροφίμων στη Λάρισα, τους έχει παραχωρηθεί αποθήκη στην Ηφαίστου 41, η οποία θα λειτουργεί κάθε Τρίτη και Πέμπτη τις ώρες 6-8 μ.μ., για να παραλαμβάνουν τρόφιμα, ενώ μετά από συνεννόηση με τους ενδιαφερόμενους υπάρχει η δυνατότητα να προγραμματισθούν κι άλλες μέρες παράδοσης ή ακόμη και η παραλαβή τροφίμων από τον τόπο αυτού που τα παρέχει. Δίνονται και τα τηλέφωνα μελών του «ΦΙΛΟΤΗΣ», 6972 933730 και 6947 693566.

Προτείνω λοιπόν στους υπόλοιπους συμπολίτες μου, φέτος τις γιορτές, και λόγω της κρίσης που ζούμε, να μην αγοράσουμε περιττά, να μη ξοδέψουμε τα χρήματά μας σε δώρα, άσκοπα και στις καθιερωμένες περιττές «γιορταστικές» δαπάνες, αλλά να τα προσφέρουμε στα παιδιά της Τανζανίας. Εμείς, ας στερηθούμε για φέτος το …παντεσπάνι, για να μπορέσουν αυτά τα παιδάκια να φάνε …ψωμί! Να ενισχύσουμε το σκοπό του σωματείου ΦΙΛΟΤΗΣ, συνδράμοντας στο έργο των ιδρυτών του. Αξίζει τον κόπο.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Αλέξανδρος Αβρανάς

Με εκπλήξεις(;) και εκρήξεις(!) η χθεσινή απονομή των Κρατικών Κινηματογραφικών Βραβείων Ποιότητας στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Δύο από τις 22 ταινίες μυθοπλασίες που συμμετείχαν στα φετινά Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία μοιράστηκαν το σύνολο των διακρίσεων: το «Without» του Αλέξανδρου Αβρανά (6) και οι «Σκλάβοι στα δεσμά τους» του Τώνη Λυκουρέση.
Ο τριαντάχρονος εικαστικός Αλέξανδρος Αβρανάς με το «Without», την πρώτη ταινία μυθοπλασίας του, ένα κλειστοφοβικό σχόλιο για τις ανθρώπινες σχέσεις, βρέθηκε στην κορυφή των Κρατικών Βραβείων με έξι συνολικά. Ανάμεσά τους και το σημαντικότερο, το 1ο Βραβείο ταινίας μυθοπλασίας, αλλά κι εκείνο του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη.
Δε γνωρίζω πόσοι …γνωρίζετε πως ο Αλέξανδρος Αβρανάς είναι λαρισαίος εικαστικός και όπως λέει ο ίδιος, δεν είναι παράξενο για έναν εικαστικό να ασχολείται με το σινεμά. Ειδικά γι’ αυτόν, που έχει γυρίσει με επιτυχία ταινίες μικρού μήκους. «Το κομμάτι των εικαστικών κινήθηκε από μόνο του» λέει, «αφού αμέσως μετά το τέλος των σπουδών μου μπήκα στην Art Athina και τα πράγματα πήραν μια δική τους πορεία. Ομως, προτιμώ τον κινηματογράφο σαν γλώσσα, γιατί έχω πολύ περισσότερο χρόνο, αλλά και την εικόνα, προκειμένου να αφηγηθώ πράγματα με πολυπλοκότερο τρόπο. Το αισθητικό κομμάτι θεωρώ ότι είναι πολύ ευκολότερο, είναι μάλλον λυμένο». Μιλώντας για την ταινία του, δήλωσε πως είναι μια εντελώς ανεξάρτητη παραγωγή χωρίς καμία ενίσχυση, είναι μια ιστορία «ανώνυμη», αφού οι χαρακτήρες δεν έχουν ονόματα, επειδή σύμφωνα με τον νεαρό δημιουργό, οι ιστορίες τους ταιριάζουν καλύτερα σε κάθε θεατή.
Without - Trailer (Alexandros Avranas)

Δεντροφύτευση-Μια πρόταση για τη Λάρισα

Γνωρίζω πως αρκετοί από εμάς γνωρίζουμε και ίσως παρακολουθούμε τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Ομολογώ πως τις νυχτερινές ειδήσεις -όταν τις βλέπω- τις προτιμώ στον ΣΚΑΙ. Διότι είναι απλές, λιτές, ουσιαστικές, χωρίς παράθυρα, παραθυρόφυλλα και παραθυράτους, χωρίς κραυγές και κορώνες. Παρεμπιπτόντως διαβάζω καθημερινά –εννοείται ηλεκτρονικά- την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Πιθανόν αρκετοί και από εσάς να πράττουν τα ίδια μένα.
Αυτό όμως που δεν γνωρίζω αν …γνωρίζουν αρκετοί, είναι και οι δραστηριότητες του ΣΚΑΙ, κυρίως σε θέματα περιβάλλοντος. Θα σταθώ σε μία, αυτήν της δεντροφύτευσης. Πριν 15 ημέρες, με μεγάλη εκστρατεία του, κινητοποίησε τους Αθηναίους ο οποίοι έσπευσαν ατομικά ή ομαδικά στη
δεντροφύτευση του άλσους στο Γαλάτσι.
Ακολούθησε δεύτερη δεντροφύτευση στα Καλύβια, που και αυτήν ενεργοποιήθηκαν χιλιάδες πολίτες. Στις 30 Νοεμβρίου προγραμματίζεται νέα
δεντροφύτευση στο Βύρωνα. Δεκαπέντε χιλιάδες δέντρα προγραμματίζεται να φυτευτούν στο Βύρωνα. Σχετική η καταχώρηση στις εφημερίδες.


Αναρωτιέμαι αν εδώ στη Λάρισα μπορούν να υπάρξουν τέτοιες πρωτοβουλίες, από ραδιοφωνικούς ή τηλεοπτικούς σταθμούς, από εφημερίδες ή όποιον άλλο φορέα. Και αν οι λαρισαίοι ήμαστε έτοιμοι να συμμετέχουμε σε παρόμοιες δραστηριότητες. Ενδεχομένως κατά καιρούς έχουν γίνει, αλλά πιστεύω πως θα είναι μαζικότερες αν τύχουν μεγαλύτερης διαφήμισης και διοργανωθούν από μαζικότερους φορείς.
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, η Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης Θεσσαλίας να αφιερώνει μια μέρα το χρόνο για δεντροφύτευση, όπου όλα τα σχολεία, όλων των βαθμίδων να συμμετέχουν σ’ αυτήν. Τα παιδάκια νηπιαγωγείων και δημοτικών, σε χώρους μέσα στην πόλη, των γυμνασίων έξω από την πόλη και των λυκείων, μακρύτερα. Θα ήταν ένα πολύ καλό μάθημα Περιβαλλοντικής Εκπ/σης για τους μαθητές, το καλυτερότερο ίσως. Ο Δήμος, η Νομαρχία, η υπηρεσία δασών θα μπορούσαν να υποδείξουν χώρους, να αγοράσουν τα φυτά και οι εκπαιδευτικοί και εκπαιδευόμενοι την εθελοντική τους εργασία. Εκείνα τα βουνά στον Τύρναβο και προς Ελασσόνα, ή τα δυτικά του Κισσάβου θα μπορούσαν να πρασινίσουν. Τι λέτε, δεν το δοκιμάζουμε;

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Οι …αδυναμίες της Δημοτικής Αρχής και οι κακίες οι δικές μου

Διάβασα την παρακάτω είδηση, στον ΚΥΡΗΚΑ, και με προκάλεσε να πω την …κακία μου.
Ο Δήμαρχος Λάρισας, στα εγκαίνια που έγιναν στο Στέκι της Νέας Πολιτείας, εξηγούσε την αδυναμία του δήμου Λαρισαίων στα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Μια αδυναμία που έχει έμπρακτα αποδείξει με την ίδρυση τόσων Βρεφονηπιακών Σταθμών και ΚΑΠΗ στην πόλη. «Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι χρήζουν περισσότερης φροντίδας, ευαισθησίας και αγάπης από πλευράς μας και θα την έχουν» διαβεβαίωνε ο δήμαρχος με τον Βαγγέλη Κολώνα δίπλα του να ψιθυρίζει «στα Ηπειρώτικα δεν έχουν ΚΑΠΗ». «Θα κάνουμε και στα Ηπειρώτικα» αντέδρασε ακαριαία ο δήμαρχος καταχειροκροτούμενος από τους παραβρισκόμενους.

Ποια κακία θα εκστομίζει ο βρωμερός ο στόμας μου; Μήπως αυτοί, οι γέροντες και οι γερόντισσες τελικά στηρίζουν και εκλέγουν το Δήμαρχο μας (μιας και τα μικρά παιδιά ακόμα δεν ψηφίζουν); Ενώ όοοοολοι οι σκεπτόμενοι δημότες, αυτοί που έχουν το μυαλό …τετρακόσια, τον μαυρίζουν; Λέω, μήπως. Και συμπάθα με κε Δήμαρχε αλλά με προκάλεσες με τις δηλώσεις σου. Γιατί, δε ξέρω κανέναν που να μην αγαπά τα μικρά παιδιά και να μη σκέφτεται τους γέροντες. Όμως ούτε το φωνάζουν, ούτε το διατυμπανίζουν μα ούτε και περιμένουν χειροκροτήματα.

ΥΓ. Σε παρακαλώ, μη με εντάξεις σ’ εκείνα τα blogs που σε βρίζουν. Εγώ δεν είμαι σαν τους …άλλους!

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Λαμπάκια, λαμπιόνια και ύφεση

Μπορεί τα Χριστούγεννα να απέχουν ακόμα 40 τόσες μέρες αλλά κάποιοι δήμοι έβαλαν –ή βάζουν- τα γιορτινά τους και στόλισαν –ή στολίζουν- τους δρόμους με λαμπτήρες, λαμπάκια και μιλιούνια λαμπιόνια. Απορία δικιά μου αλλά, φαντάζομαι- και πολλών άλλων πολιτών: αφού λένε ότι έχουμε ύφεση γιατί πρέπει από τώρα να πληρώνονται τόσες χιλιάδες ευρώ σε ρεύμα; Θα μπορούσαν να περιμένουν ακόμα λίγες ημέρες να πλησιάσουν και οι γιορτές. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς λαμπτήρες.

Κάνω έκκληση προς το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο, να μην τους μιμηθούν. Να περιμένουν να πλησιάσουν οι γιορτές για να …φωτοβολήσουν την πόλη. Να βάλουν και …ωράριο στη φωταγώγηση της πόλης. Δεν είναι ανάγκη να μένουν αναμμένα όλο το βράδυ· θα πρέπει να σβήνουν από κάποια ώρα και πέρα. Εμείς οι δημότες Λάρισας, θα το κατανοήσουμε. Αφήστε που εσείς πρώτα πρέπει να δώσετε το καλό παράδειγμα. Είπαμε έχουμε ύφεση, αλλά να …συνδράμουμε όλοι στην ανάκαμψη. Γιατί, άλλο η κρίση και άλλο οι κροίσοι (και μάλιστα με …ξένα λεφτά, των δημοτών).

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Η κακογουστιάς ζει και βασιλεύει



Συνεργεία του Δήμου Λάρισας άρχισαν να εγκαθιστούν και να συντηρούν το στολισμό της πόλης για την περίοδο των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς. Σήμερα, μάλιστα, τους είδα στην Κεντρική Πλατεία να στήνουν το …χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μιας και θέλει ο Δήμος να φτιάξει τη χριστουγεννιάτικη διάθεση -ή προδιάθεση- των συμπολιτών μας, δεν είναι ευκαιρία να πετάξει εκείνη την αηδία που ονομάζει «χριστουγεννιάτικο δέντρο» και να την αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Η τέλος πάντων, ας φυτέψουν ένα έλατο και να το στολίζουν κάθε χρόνο. Εντάξει, κάποτε, πολλοί Δήμοι αντέγραψαν τον απαράδεκτο πρώην Δήμαρχο Αθηναίων με τις σιδεροκατασκευές του και το …μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ευρώπη, αλλά νισάφι πια στην κακογουστιά. Αυτός έφυγε, αλλά η …ασχήμια του όχι μόνο παρέμεινε αλλά και διαδόθηκε. Λίγο παραπάνω γούστο εκεί στο Δήμο, κανείς δεν έχει;

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι παρμένη από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Τι χρειάζεται το κράτος;

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα κι 'Εγραψα: στον τοπικό Τύπο
Δημιουργήθηκε και εγκαινιάζεται Πυροσβεστικός Σταθμός στη Μελιβοία, διαβάζω στον τοπικό Τύπο. Στεγάζεται στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο των παλιών σφαγείων της Μελιβοίας και τον λειτουργεί εθελοντικό σώμα που συγκρότησαν ο Δήμος Μελιβοίας σε συνεργασία με το Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών Αναδασωτών (Ε.Σ.Ε.Π.Α). Ο αριθμός των εγγεγραμμένων εθελοντών είναι 38 και υπάρχει επικεφαλής με τον αναπληρωτή του για τον άρτιο συντονισμό τους.
  • (Αυθαίρετο δικό μου) Συμπέρασμα 1ο: δε χρειαζόμαστε το κράτος αφού μπορούμε και μόνοι μας.
  • (Αυθαίρετο δικό μου) Συμπέρασμα 2ο: Το κράτος, ξεπίτηδες δεν προχωρά κάποια πράγματα για να αναγκαστούμε να τα φτιάξουμε μόνοι μας και να γλυτώσει το κόστος.
  • (Αυθαίρετο δικό μου) Συμπέρασμα 3ο: Γιατί, σχεδόν πάντα, ακολουθούμε τις εξελίξεις (πρώτα η φωτιά και μετά το ΠΣ) και όχι αυτές εμάς (πρόβλεψη, μακρόχρονος σχεδιασμός, φαντασία και οραματισμός);
  • (Αυθαίρετο δικό μου) Συμπέρασμα 4ο: έμεινε τίποτε για να σβήσουν οι εθελοντές;

ΥΓ. Τα συμπεράσματα είναι δικά μου και ...αυθαίρετα και δεν περιμένουν επιβεβαίωση ή διάψευση.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Αξιοποίηση και όχι ...καταπόνηση των αύλειων χώρων διδακτηρίων

Θα ξαναγράψω για τη μανία κάποιων ανθρώπων, στην προκειμένη περίπτωση δε γνωρίζω αν η ευθύνη βαρύνει τη δημοτική αρχή ή τον ΟΣΚ, να «φυτεύουν» κτίρια μέσα σε …συμπυκνωμένες αυλές σχολείων. Δεν υπάρχουν χώροι παρακείμενοι, ελεύθεροι για να κτίσουν κλειστά γυμναστήρια ή να προσθέσουν αίθουσες διδασκαλίας και βρίσκουν την εύκολη λύση. Χρησιμοποιούν την απλή μέθοδο των …ψιλικατζήδων·περιορίζουν τον υπάρχοντα χώρο, τον αύλειο χώρο, τον χώρο άσκησης και εκτόνωσης των παιδιών για να κτίσουν εκεί τις κατασκευές. Η γονείς-κηδεμόνες δεν είναι άμοιροι των ευθυνών τους. Υπάρχουν χώροι ελεύθεροι, ας είναι και κάπως μακρύτερα -μη τα θέλουμε και όλα γύρω μας- για την ανέγερση διδακτηρίων με σύγχρονες προδιαγραφές, με προοπτική, με χώρους για όλες τις σχολικές ή εξωσχολικές δραστηριότητες.
Φέρνω για παράδειγμα το δημοτικό και νηπιαγωγείο στον 'Αγιο Κωνσταντίνο. Όταν κατεδαφίστηκε ...έφεξε ο χώρος, η γειτονιά. Και αντί στη θέση του να δημιουργηθεί μια πανέμορφη όαση στην πυκνοκατοικημένη περιοχή, αντέδρασαν οι γονείς στην προοπτική να μεταφερθούν τα παιδιά τους σε άλλα, μακρύτερα σχολεία. Και η ανέγερση ξεκίνησε, οσονούπω παραδίδονται τα διδακτήρια με έναν αύλειο χώρο ελαχίστων τετραγωνικών για να χωρέσει τις ανάγκες των σχολείων. Αμφιβάλλω αν σε κάποιο διάλειμμα, θα χωράνε όλα τα παιδιά, απλά να στέκονται όρθια. Και ας μη μιλήσουμε για την ώρα της γυμναστικής ή άλλων δραστηριοτήτων. Προχτές, παραμονές της εθνικής γιορτής, οι μαθητές του σχολείου έκαναν την πρόβα της παρέλασης στην αυλή της εκκλησίας.


Τα παραδείγματα είναι πολλά. Έκανα μια βόλτα και φωτογράφισα ορισμένα.
Νηπιαγωγείο σε μονοκατοικία σε δρόμο κάθετο της Νικηταρά. Εδώ δε μιλάμε καν για αυλή. Πώς περιμένουμε τα μικρά παιδιά να αναπτυχθούν σωστά σ’ αυτό το χώρο στα πρώτα βήματα της ζωής τους;



Οι αυλές του 4ου Γυμνασίου-Λυκείου έχουν μικρύνει για να χωρέσουν στις αυλές τους και άλλα διδακτήρια, δημοτικά και νηπιαγωγεία.


Μπροστά στα παράθυρα και την είσοδο του ενός σχολείου, κτίστηκε άλλο



Στην αυλή του απέναντι σχολείου -1ο Λύκειο- κτίζεται κλειστό γυμναστήριο, για να στεγάσει φυσικά τις ανάγκες των μαθητών για γύμνασή τους σε κλειστούς χώρους, αλλά ταυτόχρονα περιόρισε σημαντικά και την αυλή.



Στην αυλή του 10ου δημοτικού σχολείου, εκεί στην πρώην Ακαδημία, «φυτεύτηκε» κατ’ αρχάς ένα μεγάλο κλειστό γυμναστήριο, τη συντήρηση του οποίου δεν μπορεί να διατηρήσει το συγκρότημα του 2ου Γυμνασίου και Λυκείου κι έτσι παρέμεινε στο Δήμο, για να αθλούνται ομάδες ή προγράμματα άθλησης για μεγάλους. Οι μαθητές έμειναν αστέγαστοι. Εν συνεχεία, κτίστηκε δίπλα άλλο μικρό γυμναστήριο για τις ανάγκες του δημοτικού. Ο ζωτικός χώρος των μικρών μαθητών περιορίστηκε ακόμη περισσότερο.

Αριστερά το διδακτήριο, δεξιά οι τουαλέτες, στος βάθος, το μικρό κτίριο είναι το γυμναστήριο του δημοτικού και πίσω από αυτό ξεχωρίζει το άλλο κλειστό γυμναστήριο, για τις ανάγκες των ομάδων.

Και τώρα μαθαίνω πως ο Δήμος επέλεξε μια γωνιά στον χώρο που φιλοξενούσε παλαιότερα το ορφανοτροφείο, τη βορειοανατολική του γωνία, εκεί που σήμερα μέτρησα 33 πανύψηλα πεύκα, για να οικοδομήσει ένα χώρο πολλαπλών εκδηλώσεων, για τις ανάγκες των παρακείμενων διδακτηρίων (κάποτε υπήρχε το αμφιθέατρο του ΠΕΚ, αλλά τώρα λειτουργεί ως εστιατόριο και εργαστήρια για της ανάγκες του πανεπιστημίου). Θα κοπούν δέντρα για να κτιστεί τσιμέντο. Τουλάχιστον, αν δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, θα πρέπει οι Σύλλογοι των διδασκόντων μαζί με τις Μαθητικές Κοινότητες, σήμερα αν είναι δυνατόν, να βρουν χώρο μέσα στον ιστό της πόλης και στην ίδια περιοχή –να τον υποδείξουν ή να τους υποδειχθεί- και να φυτέψουν πολλαπλάσιο αριθμό δέντρων από αυτά που θα κοπούν. Μόνον έτσι διατηρείται η ισορροπία στο φυσικό περιβάλλον. Πότε θα το καταλάβουμε μικροί και μεγάλοι;
Αυτός ο χώρος θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιείται από τους μαθητές των δύο διδακτηρίων για τις ανάγκες των γυμναστικών τους ασκήσεων, κάτω από τη σικά και τη δροσιά των πεύκων.

Οι 2 πρώτες φωτογραφίες, μέσα από την αυλή του πρώην ορφανοτροφείου

φωτογραφία του αλσυλίου από το απέναντι πεζοδρόμιο, επί της Ηρ. Πολυτεχνείου


Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει κι άλλα πολλά τέτοια παραδείγματα που αφορούν σε σχολικά διδακτήρια και πώς καταστρέφονται οι περιβάλλοντες χώροι, αντί να αξιοποιούνται. Ένα παράδειγμα τέτοιας αξιοποίησης θα μπορούσε να είναι ο χώρος στον οποίον φιλοξενείται το 9ο Λύκειο με το 14ο γυμνάσιο και τα δημοτικά-νηπιαγωγεία. Πιο συγκεκριμένα, το ανάχωμα. Το οποίο θα μπορούσε να φυτευτεί και να αξιοποιηθεί κατάλληλα, με τη συνδρομή των μαθητών και τις οδηγίες της Υπηρεσίας Πρασίνου.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Σε ποια ...μεγαλούπολη ζω σε τελικά;

Εκεί που έλεγα να πάρω των ομματίων μου και να ρίξω πέτρα πίσω μου (μολυσμένος αέρας, υγρασία, κυκοφοριακό χάος κ.ά. πολλά), μαθαίνω πως έγινα κοσμοπολίτης, ότι ζω σε μια μεγαλούπολη (κάτι σε ΝΥ City να ‘ουμ), και πως το κέντρο τη Ελλάδας, του πλανήτη μου λένε, έγινε-γίνεται-θα γίνει η Λάρισα. Our city never sleeps. Ωχ, σκέφτομαι. Δηλαδή δε θα μπορώ να κοιμηθώ. Αυτό με τρομάζει. Εγώ θέλω ανάπαυση, ησυχία, ηρεμία, ξεγνοιασιά, καθαρό αέρα, αμόλυντο περιβάλλον. Θέλω να φύγω.

Κάνω να πάω προς Τύρναβο και πέφτω στα Jumbo (καταραμένες οι διαφημίσεις σου) και στο Carrefour (να μου το θυμηθείτε, ο τούρκος έβαλε γερά το πόδι του στη Θεσσαλία). Στροφή επί τόπου προς ΕΟ για Αθήνα και νάσου το Pantheon Plaza (εκεί που …ζεις θεϊκά, κατάλοιπο πορτογάλων εξερευνητών) με το Media Markt (οι γερμανοί ήρθαν). Τρομάζω. Κάνω να φύγω από περιφερειακό Τρικάλων και πέφτω στο Praktiker (οι γερμανοί ξανάρχονται). Συνεχίζω προς Τρίκαλα, μέσω Νεάπολης και τσουπ μπροστά μου το Gaea Life Style Center (Κοκκινούλης for ever). Προς Φάρσαλα προλαβαίνω δεν προλαβαίνω, γιατί μαθαίνω για ένα νέο εμπορικό κέντρο το οποίο θα φιλοξενήσει το ΙΚΕΑ (να δούμε, θα 'ρθουν και σουηδέζες;). Μόνο ο δρόμος για Θεσσαλονίκη και προς Καρδίτσα είναι ελεύθερος. Εκτός κι αν κτίστηκε ή ετοιμάζεται κάτι ανάλογο και προς τα ‘κεί. Αν ναι, αλίμονο μου. Θα μείνω εγκλωβισμένος εδώ. For ever. Και δε θα το αντέξω. 'Η θα πρέπει να αναμένω τη μετατροπή του στρατιωτικού αεροδρομίου σε πολιτικό, για να ...αποδράσω. Αντε κε Δήμαρχε, βιάσου.
ΥΓ. Οχι, η παρούσα ανάρτηση δεν παίζει ρόλο διαφημιστή των εν λόγω καταστημάτων και εταιρειών. Εμείς από αλλού τα παίρνουμε...Από την αγάπη των αναγνωστών μας!

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

ΓΠΣ Λάρισας και οι κακές οι γλώσσες

Όπως προβλέπει το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, επεκτείνεται νοτιοδυτικά η Λάρισα -η κατά προτεραιότητα πολεοδόμηση του οικισμού της Τερψιθέας και ο καθορισμός συγκεκριμένων όρων για την «ιδιωτική» πολεοδόμηση- ενώ αποκλείστηκε η επέκταση προς την ανατολική της πλευρά –συνοικία Τούμπας- εξαιτίας γεωλογικών προβλημάτων.

Κάποιοι μου ψιθύρισαν, εμπιστευτικά, στ’ αυτί πως σ’ αυτές τις περιοχές έχουν κάνει προ πολλού αγορές γης σε χαμηλές έως εξευτελιστικές τιμές, υπάλληλοι της ΔΕΥΑΛ και ο ίδιος ο Πρόεδρός της. Λέτε να συνδέονται τα δύο; Μπα, δε μου φαίνεται πιθανόν. Κακοήθειες μάλλον. Το θέμα είναι πως θα πεισθούν όλοι για τις αγνές προθέσεις, πως θα πεισθεί ακόμα κι αυτός που διαδίδει αυτές τις κακοήθειες. Επιστημονικά συμπεράσματα και πορίσματα εύκολα κατατίθενται και "τεκμηριώνουν" προτάσεις-αποφάσεις. Την αγνή και λευκή αλήθεια ποιος την κατέχει;

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Ενδεικτικά αλλά ...δηκτικά, Νο 6

Μετά το πετ-κοκ, την τέφρα και την λυματολάσπη τι άλλο θα καίμε;



Μετά το πετ-κοκ, λαρισινό εργοστάσιο ζητά την άδεια να χρησιμοποιεί προς καύση και λυματολάσπη (ξηρά λάσπη από βιολογικούς καθαρισμούς), μαζούτ υψηλής περιεκτικότητας σε θείο και βιομηχανικά απόβλητα.
Δε γνωρίζω τι άλλο θα σκαρφιστούν αλλά έχω κι εγώ μια ιδέα να τους προτείνω. Η καύση των νεκρών, θα μπορούσε να συμβάλει σ’ αυτή την προσπάθεια; Δε γνωρίζω αν θα είχε καλή θερμαντική –και άρα ενεργειακή- απόδοση, αυτό θα το γνωρίζουν οι ειδικοί.

ΥΓ. Αν είναι να γίνει, τότε να τρέξω να κατοχυρώσω ην πατέντα.


Δημοτική Αστυνομία Λάρισας: ένα ...κουκλί




Φωτογραφία δανεισμένη από ΕΔΩ


Κάποιες μέρες που απολαμβάνω (τρόπος του λέγειν) τον καφέ μου παρέα με …χιλιάδες λαρισαίους στην …Πλατεία Καφετεριών, δίπλα στα αυτοκίνητα τροφοδοσίας, στα μηχανάκια που εξατμίζουν, στα αδέσποτα σκυλιά (αν και μάλλον αραίωσαν) χαζεύοντας τους περαστικούς, μένω εκστατικός από τις καλλίμορφες και καλλίπυγες Δημοτικές Αστυνομικίνες. Τις περισσότερες φορές, περιφέρονται στην πλατεία, στους πεζοδρόμους, στα πεζοδρόμια του κέντρου –και μόνον εδώ- κουβεντιάζοντας μεταξύ τους, μιλώντας στο κινητό τους ή ...παρατηρώντας την κίνηση. Μόνον εκεί στην κεντρική πλατεία, στην Μ. Αλεξάνδρου, δραστηριοποιούνται σφυρίζοντας και παρατηρώντας με περισσή ευγένεια. Στις πλατείες και πεζοδρόμους τίποτε, κάνουν τα στραβά μάτια.
Αναρωτιέμαι, μαζί με τους άλλους γερομπαμπαλήδες γύρω μου: αν προσελήφθησαν για να αστυνομεύουν το κέντρο, μάλλον δεν αποδίδουν. Αν όμως προσελήφθησαν για να τέρπουν το φιλοθεάμων αντρικό κοινό, τότε μάλιστα, χαλάλι τους και χαλάλι στη Δημοτική Αρχή που τις προσέλαβε.


Η πολύπαθη Νικηταρά οδική αρτηρία ή χώρος δωρεάν στάθμευσης;


Το …αλίευσα στο blog του kinetic με τίτλο «έτσι με βολεύει 3» και το αναδημοσιεύω:


Μεσημέρι της 26ης Οκτώβρη 2007, στη Νικηταρά, επίδειξη γαιδουριάς και ωχαδερφισμού, πασπαλισμένο με αρκετό "τη δουλειά μου να κάνω". Προσοχή, ο οδηγός του συγκεκριμένου οχήματος έχει παρκάρει πλάγια, πίσω από νόμιμα παρκαρισμένο όχημα, ενώ λίγο παρακάτω θα μπορούσε να σταματήσει χωρίς να ενοχλεί κανέναν. Ωστόσο επέλεξε να αφήσει εκεί το όχημα του, με τα αλάρμ ανοικτά, λες και τα αλάρμ νομιμοποιούν την οποιαδήποτε στραβή θέλει να κάνει κάποιος. Η Νικηταρά βέβαια είναι πολύπαθη οδός, ιδιαίτερα μετά τη διαπλάτυνση της, ενώ πλέον έχει μετατραπεί σε ατελείωτο πάρκινγκ διπλο/τριπλοπαρκαρισμένων οχημάτων που επιβραδύνουν ή/και σταματούν την κυκλοφορία.

Χώροι για ...χώρους στάθμευσης

Διάβασα, Είδα, 'Αλουσα, Σκέφτηκα, 'Εψαξα κι 'Εγραψα: Χώροι στάθμευσης


Έτοιμος να προχωρήσει στην κατασκευή και τρίτου υπόγειου χώρου στάθμευσης με τη μέθοδο της παραχώρησης σε ιδιώτη επενδυτή εμφανίζεται ο δήμος Λαρισαίων για να αντιμετώπισει το οξυμένο πρόβλημα στάθμευσης στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της πόλης. Πρόκειται για τον υπόγειο σταθμό αυτοκινήτων στο λόφο του Φρουρίου επί της οδού Γεωργιάδου. Σύμφωνα με τη διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών, ο σταθμός θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως σταθμός μετεπιβίβασης, αφού βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το σταθμό υπεραστικών λεωφορείων ΚΤΕΛ και βρίσκεται επίσης κοντά στο εμπορικό κέντρο της πόλης.

Και πού είναι το κακό, θα αναρωτηθεί κανείς; Πουθενά; Μα έχουμε ήδη δύο τέτοιους χώρους στο κέντρο, …καρακέντρο θάλεγα, χρειάζεται και τρίτος; Ναι, αφού όντως αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στάθμευσης στην πόλη; Ένα δεν καταλαβαίνω και απορώ πώς το αντιλαμβάνονται εκεί στο Δήμο. Αν είναι να καβαλήσω τ’ όχημά μου και να κατέβω στο κέντρο για να σταθμεύσω, ήδη έχω δημιουργήσει πρόβλημα στην κυκλοφορία του κέντρου. Το θέμα είναι να μην αναζητήσω θέση στάθμευσης στο κέντρο. Ενώ αν ο σταθμός ήταν εκτός κέντρου (όπως ο υπό κατασκευή) και απλώς χρειαζόταν να περπατήσω και λίγο, θα ανάσανε κι αυτό το έρμο το κέντρο. Αφού, τα απογεύματα, όταν είναι ανοικτή η αγορά, οι εποχούμενοι συμπολίτες μας φτάνουν στα Σουφλάρια για να σταθμεύσουν επί της Νικηταρά.

Δείτε μια καταπληκτική ιδέα για χώρο στάθμευσης κάτω από ένα δρόμο. Αν πατήσετε δεξιά στην ένδειξη video-clip θα το δείτε και εικονικά

ΥΓ. Είναι αλήθεια, όπως ψυθιρίζεται, πως …Κάαααααποιος, (με Κάππα Κεφαλαίο) επενδύει –κυριολεκτικά και μεταφορικά- στους υπόγειους χώρους στάθμευσης; 'Η να το θεωρήσω σαν ...κακία;

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Δημοτική Επιχείρηση διτρόχων-τριτρόχων ταξί

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα και Προτείνω: από τον Τοπικό Τύπο

Δωρεάν μετακινήσεις με τα ποδήλατα

"26 ποδήλατα από το ΚΕΚ ΔΗΜΗΤΡΑ, παρέλαβε ο Δήμαρχος Λάρισας, με σκοπό να δοθούν προς χρήση από τους Λαρισαίους. Η υπογραφή της δωρεάς έγινε στα πλαίσια του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας χωρίς αυτοκίνητα.
Μέσω ενός οργανωμένου συστήματος παράδοσης-παραλαβής, τα ποδήλατα αυτά θα διατίθενται προς Λαρισαίους και επισκέπτες με
σκοπό την προώθηση και χρήση των ποδηλάτων ως κύριο μέσο μεταφοράς στην πόλη".

Με την ευκαιρία αυτή, θάθελα κι εγώ να προσφέρω την …τεχνογνωσία μου, την οποίαν συνοδεύω με το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό (ίδε κατωτέρω). Προτείνω, λοιπόν, ο Δήμος να δημιουργήσει δημοτική επιχείρηση διτρόχων και τριτρόχων ταξί. Με μικρό κόμιστρο, θα μπορούσε να μεταφέρει πολίτες σε κάθε σημείο της πόλης. Τα κέρδη, για τη δημοτική επιχείρηση, είναι εξασφαλισμένα και πολλαπλά:

Τα ταξί αυτά είναι απολύτως φιλικά προς το περιβάλλον, δεν καταναλώνουν ενεργειακά καύσιμα, δεν ρυπαίνουν γενικώς, έχουν μικρό όγκο άρα μπορούν να ελίσσονται ακόμα και στους στενούς δρόμους, έχουν ελάχιστο κόστος συντήρησης, δεν χρειάζεται ειδικό αμαξοστάσιο για τη στέγασή τους, είναι δοκιμασμένα σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (ίδε Βερολίνο), κυκλοφορούν με στέγαστρο το χειμώνα –για τη βροχή) ή ανοικτά το καλοκαίρι (για τη ζέστη). Εππλέον, η δημιουργία αυτής της επιχείρησης θα αποφέρει ένα βαρύ πλήγμα στην ανεργία των Λαρισαίων και κυρίως των νέων. Η Λάρισα, ως επίπεδη πόλη, προσφέρεται για μια τέτοια δραστηριότητα.

ΥΓ. Αν ο Δήμος δεν προχωρήσει στη Δημιουργία αυτής της Δημοτικής επιχείρησης, προτίθεμαι να την δημιουργήσω και να την αναλάβω.



ομαδικό και για κους κους







ειδική έκδοση και για μεταφορά παιδιών

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Για μια ομορφότερη Λάρισα

Πρόσφατα βρέθηκα στο Βερολίνο, μια πόλη τεράστια -σε έκταση και πληθυσμό- σε σύγκριση με τη Λάρισα, μια πόλη ανθρώπινη στην οποίαν με ευχαρίστηση θα μπορούσα να ζήσω. Περπάτησα σε μεγάλα, άνετα, δεντροσκιασμένα πεζοδρόμια χωρίς τεχνητά ή φυαικά εμπόδια, δίπλα σε ποδήλατα που κινούνταν σε ένα ευρύτατο δίκτυο ποδηλατοδρόμων -αλλά και με πολίτες φιλικά κείμενους προς την ποδηλασία.



Περιπλανήθηκα σε μεγάλα πάρκα όπου το τσιμέντο και οι τσιμεντένιες πλάκες απουσίαζαν παντελώς ο δε θόρυβος των αυτοκινήτων μακρινή ανάμνηση.



Η καθαριότητα στους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τα πάρκα ήταν άριστη.

Είδα σχολεία και παιδικούς σταθμούς χωμένους στο πράσινο, με πράσινες χωμάτινες αυλές αλλά και όπου ήταν τσιμεντένιες ήταν δεντροσκιασμένες. Οι αύλειοι χώροι φιλικοί για τους μικρούς και μεγάλους μαθητές και ακούντως φυλαγμένοι.









Παιδικός σταθμός










Χρησιμοποίησα, όποτε χρειάστηκα, δημόσιες τουαλέτες, διακριτικές, καθαρές και φιλικές προς τους ανθρώπους και το περιβάλλον.




Από την άλλη, δε συνάντησα πεζόδρομους μιας και τα πεζοδρόμια ήταν παντού, στο κέντρο και τις γειτονιές τεράστια. Δε συνάντησα αδέσποτα σκυλιά αλλά και ούτε ακαθαρσίες ζώων στα πεζοδρόμια και τους δρόμους. Δεν άκουσα κορναρίσματα εκνευρισμένων και βιαστικών οδηγών αλλά είδα πολλούς και ανέμελους ποδηλάτες. Δεν είδα διαφημιστικές πινακίδες στα κτίρια, δημόσια ή ιδιωτικά, παρά μόνο στα καταστήματα του ισογείου.

Πόσο δύσκολο αλήθεια, θάναι να ζήσουμε και να δούμε και την πόλη μας, τη Λάρισα, έτσι ή κάπως έτσι; Να ξυπνήσουμε ένα πρωινό και να συνειδητοποιήσουμε πως ζούμε σε μιά ...άλλη Λάρισα, φιλική, ανθρώπινη, αγαπημένη. Πολύ, λίγο ή καθόλου; Νομίζω πως μπορούμε, φτάνει να θέλουμε, να το θελήσουμε ΟΛΟΙ. Και αυτό δε θάναι αποτέλεσμα προσπάθειας κάποιων Αρχών, αλλά όλων εμάς, εμάς που την αγαπάμε και που επιλέξαμε -ή μας έτυχε- να ζήσουμε εδώ.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Οι άνθρωποι στην απάνθρωπη πόλη

Από λάθος σε λάθος, από ολίσθημα σε ολίσθημα, από καταστροφή σε καταστροφή. Εδώ στη Λάρισα οι Τοπικές Αρχές δεν συμπαθούν τους κατοίκους της. Ίσως γίναμε πολλοί και ...κοστίζουμε! Θέλουν να μας διώξουν από την πόλη αλλά δε μας λένε και πού να πάμε; Συμπαθούν περισσότερο τα τροχοφόρα, τα τρένα, τ’ αεροπλάνα από τα …ζωντανά της. Προτιμούν το θόρυβο, τη μόλυνση, τη ρύπανση, την ηχορύπανση. Προτιμούν το διοξείδιο του άνθρακα από το οξυγόνο. Εκτιμούν περισσότερο την …προσφορά του τσιμέντου και της πίσσας από αυτήν του πρασίνου. Καταστρέφουν τους φυσικούς πνεύμονες οξυγόνου, αναψυχής, περιπάτου και γενικά της ζωής. Τα παραδείγματα πάμπολλα. Αναφέρω ενδεικτικά:
  • Κόβουν δέντρα (Πηνειός, Πλατεία Μπλάνα κ.ά.) και φυτεύουν τσιμέντο (από τα δεντράκια που φυτεύτηκαν στο ποτάμι, πολλά έχουν ξηραθεί και τα περισσότερα χαροπαλεύουν. Μια επίσκεψη θα σας πείσει).
  • Σχεδιάζουν -με τη βοήθεια …μελέτης συγκοινωνιολόγων- να χαλάσουν πεζοδρόμια (πεζόδρομοι κέντρου) και να τα κάνουν αυτοκινητόδρομους.
  • Διατείνονται ότι έχουν κατασκευάσει το μεγαλύτερο σε μήκος ποδηλατόδρομο αλλά ..ημιτελή, μάλλον χωρίς σχεδιασμό (ποδηλατόδρομος σημαίνει να ξεκινάς από το σπίτι με ποδήλατο και να φτάνεις στον προορισμό σου κινούμενος σε ποδηλατόδρομο και μόνο).
  • Καταστρέφουν χώρους περιπάτου, αναψυχής (λεωφόρος Υγείας, Αλκαζάρ) για να κατασκευάσουν περιφερειακές λεωφόρους (θέλω σ’ αυτό το σημείο να συγχαρώ τους οραματιστές αυτού του τεράστιου έργου που γέμισαν την περιοχή εκείνη με τσιμέντο και πίσσα, διοχετεύοντας την κίνηση στην πολύβουη Ηρώων Πολυτεχνείου. Ένα χώρο περιπάτου και πρασίνου ζητούσαμε, έναν όγκο τσιμέντου και πίσσας βρήκαμε).
  • Αγωνίζονται να μετατρέψουν το στρατιωτικό αεροδρόμιο σε πολιτικό, χωρίς να νοιάζονται για τη βαριά ρύπανση και ηχορύπανση που ούτως ή άλλως το πρώτο δημιουργεί (μία μελέτη-έρευνα στους κατοίκους της περιοχής γύρω από το αεροδρόμιο τι ιατρικά αποτελέσματα θα έδινε άραγε;).
  • Δε μας φτάνουν τα τόοοσα στρατόπεδα, το τρένο με τις γραμμές του, η παλιά εθνική οδός που κατακερματίζουν την πόλη και δεν την αφήνουν να αναπτυχθεί σωστά; Πρέπει να ...σχεδιάσουμε κι άλλα τέτοια εξαμβλώματα;
Αναρωτιέμαι, τι νόημα θα έχουν όλ’ αυτά για τους Λαρισαίους όταν η πόλη θα γίνει γι αυτούς εχθρική; Τι νόημα θα έχει η ζωή μας σε μια εξελισσόμενη τσιμεντούπολη; Τι νόημα θα έχει η ζωή του πολίτη όταν θα κινείται ανάμεσα σε χιλιάδες τροχοφόρα με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η …συμβίωση; Φυσικά, σε άλλες χώρες και υπό άλλες προϋποθέσεις ίσως να είχε νόημα. Αν για παράδειγμα στην πόλη άλλαζε η χρήση γης. Οι κατοικίες να μεταφερθούν σε χωριά-οικισμούς εκτός κέντρου -περιφερειακά εκτός Λάρισας- και το κέντρο, η Λάρισα, λειτουργούσε ως αγορά. Αλλά αυτά τα έργα, με τέτοιους άρχοντες Τοπικής Αυτοδιοίκησης που διαθέτουμε και τέτοιες νοοτροπίες που κουβαλούνε, ποτέ δε θα γίνουν. Θέλουν οραματιστές και τέτοιοι έπαψαν να υπάρχουν ή …τους πάτησε το τρένο. Γι αυτό, θα πρέπει οι κάτοικοι να αντιδράσουμε, να ξυπνήσουμε, να ξεσηκωθούμε. Δεν πάει άλλο. Για τη διαβίωσή μας ρε γμτ! Αλλιώς, ας ψάξουμε έναν άλλο τόπο για να ζήσουμε. Αν όχι εμείς, που μεγαλώσαμε, τουλάχιστον τα παιδιά μας. Εκτός κι αν...
ΥΓ. Αποφάσισα σ'αυτή την ανάρτηση να μην ανεβάσω σχετικές φωτογραφίες. Αφού πρόκειται για καταστάσεις που όλοι και όλες βλέπουμε καθημερινά δίπλα μας, απέναντί μας, πίσω μας, από πάνω και από κάτω μας. Οπότε οι δικές μου φωτογραφίες θα ήταν περιττές...

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

'Αλλη μία Παγκόσμια πρωτοτυπία στη Λάρισα

'Ακουσα, 'Εφριξα και Ανάρτησα: στο Δημοτικό ραδιόφωνο Λάρισας


Λοιπόν, η Δημοτική Αρχή Λάρισας σκέφτηκε για άλλη μία φορά να …πρωτοτυπήσει. Πώς; Διαβάστε παρακάτω.
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες της πόλης και δη του κέντρου της
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών του κέντρου της πόλης
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των καταστηματαρχών του κέντρου της πόλης
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των οδηγών-εποχούμενων στο κέντρο της πόλης
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες του Αστικού ΚΤΕΛ
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των delivery boys
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες του Σωματείου φορτηγών-μεταφορών
  • Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των φορτοεκφορτωτών

Απεφάνθη και αποφάσισε

Να διανοίξει -δηλαδή να χαλάσει- τον πεζόδρομο της Παπακυριαζή ή της Πατρόκλου, ανάμεσα στην Παπαναστασίου και Μ. Αλεξάνδρου. Διότι –άκουσον άκουσον- αν κάποιος οδηγός ανεβαίνοντας την Παπαναστασίου ξεχάσει να στρίψει από Ηπείρου για να φύγει δεξιά θα πρέπει να διασχίσει ολόκληρη την Παπαναστασίου, να κάνει τον κύκλο της Κεντρικής πλατείας, να στρίψει στη Μ. Αλεξάνδρου και μετά να πάει εκεί που θέλει! Κι εγώ ρωτάω: ας πούμε πως διανοίγεται η Πατρόκλου και ο αφηρημένος οδηγός ξεχάσει πάλι να στρίψει, γιατί να μη διανοιχτεί και η Παπακυριαζή; Ε; Κρίμα δεν είναι να κάνει πάλι τον κύκλο; Και έχει, λέει και τη συμπαράσταση του Προέδρου του Αστικού ΚΤΕΛ. Καλά βρε άνθρωποι, κουκούτσι μυαλό δεν έχετε; Σε άλλες πόλεις κλείνουν το κέντρο για τα τροχοφόρα ή βάζουν διόδια και προσπαθούν να δημιουργήσουν πεζοδρόμους κι εσείς εδώ διανοίγεται πεζοδρόμους μετατρέποντάς τους σε δρόμους; Ο tempora! Ο mores! Και ο Θεός να μας φυλάει από τους 'Αρχοντες αυτού του τόπου.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

Υπάαααααρχουν καιαι καλάαα ....νέα *

Διάβασα, Είδα, Άκουσα και Έγραψα: ανά τας οδούς και τα ρύμας

Τρία πράγματα παρατήρησα να συμβαίνουν στην πόλη μας που μου προκάλεσαν ευχαρίστηση, ή προσμονή. Το πρώτο, έχει να κάνει με την ανακατασκευή του πεζοδρομίου επί της Αιόλου, εκεί στα σχολεία στην παλιά Ακαδημία. Επιτέλους ξεκίνησαν τα έργα, σκάφτηκαν τα παλιά τσιμέντα, πέφτουν νέα και θα πλακοστρωθεί (φαντάζομαι). Αλλά… Περίμενα καλύτερη μελέτη και μεγαλύτερη φροντίδα για τα παιδιά που τα διαβαίνουν. Περίμενα να διαπλατυνθούν τα πεζοδρόμια εις βάρος του δρόμου -ειδικά στο τμήμα από Πλούτωνος μέχρι την είσοδο του Δημοτικού σχολείου είναι τόσο στενό, μιας και είναι φυτεμένο, που μάλλον καλύτερα περπατάς στο οδόστρωμα. (Να σας πω την αλήθεια, θα προτιμούσα πεζοδρόμηση του δρόμου. Δε χρειάζεται τα αυτοκίνητα να περνάνε από ένα τμήμα του δρόμου στο οποίο τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες περπατάνε παιδιά και μόνον). Το ίδιο συμβαίνει και μπροστά στο πρώην ορφανοτροφείο, το πεζοδρόμιο του οποίου δεν πείραξαν γιατί, όπως είπαν οι τεχνικοί, είναι σε καλή κατάσταση. Τόση τσιγκουνιά για λίγα μέτρα;
Το δεύτερο έχει να κάνει με τους κάδους ανακύκλωσης μικρών ηλεκτρονικών συσκευών. Χρειαζόταν από καιρό μια τέτοια ενέργεια από πλευράς Δήμου –στο PRAKTIKER ήδη υπάρχει ένας τέτοιος κάδος, ο οποίος συγκεντρώνει αρκετό υλικό. Φυσικά το μεγαλύτερο υλικό το συγκεντρώνουν οι ΡΟΜ οι οποίοι, ομολογουμένως, προσφέρουν τα μέγιστα στην ανακύκλωση. Δύο κάδοι τοποθετήθηκαν πίσω από τη Νομαρχία, αν διάβασα καλά. Θαρρώ πως οι κάδοι αυτοί θα πρέπει να τοποθετηθούν σε σημεία στα οποία μπορείς να σταθμεύσεις για δύο λεπτά με άνεση, όσο χρειάζεται για να μεταφέρεις τα είδη προς ανακύκλωση από το πορτμπαγκάζ μέχρι τον κάδο. Δεν είναι δύσκολο να βρεθούν τέτοιοι ..αποκεντρωμένοι χώροι και να δημοσιοποιηθούν. Όλοι μας δε να συνειδητοποιήσουμε πόσα μπορούμε να προσφέρουμε με την ανακύκλωση τέτοιων συσκευών.
Το τρίτον, έχει να κάνει με την ανακατασκευή της γέφυρας του Πηνειού, δε γνωρίζω αν ο όρος που χρησιμοποιώ είναι ο σωστός. Τα έργα ξεκίνησαν, απ’ ότι είδα. Αυτό που, τουλάχιστον εγώ δεν είδα, είναι η μακέτα του έργου, το σχέδιο της νέας γέφυρας. Φυσικά πιθανόν να έχουν δημοσιοποιηθεί κι εγώ να μην πήρα χαμπάρι. Αν είναι έτσι, καλώς. Αλλιώς, πιστεύω πως δε θα ‘ταν άσχημο να δουν το φως της δημοσιότητας. Να ξέρουμε τι θα γίνει, πώς θα γίνει μη βρεθούμε προ εκπλήξεως και …πάθουμε.
Τώρα που πήρα φόρα, να πω και για ένα τέταρτο; Ας το πάρει το …ποτάμι. Αναφέρομαι στον κάδοφοίνικα απορριμμάτων (περισσότερα ΕΔΩ) που τοποθετήθηκε πρόσφατα στην πλατεία Καφετεριών, δηλ. Ταχυδρομείου. Νομίζω, καίτοι μη ειδικός, πως κάνει καλά τη δουλειά του. Ένα απόγευμα, πίνοντας τον καφέ μου κάπου εκεί κοντά, παρακολουθούσα τις κινήσεις γύρω από τον …φοίνικα. Είδα πολλά παιδιά, όπως περνάγανε από μπροστά του να κάνουν την απαραίτητη κίνηση, ή να σιγομουρμουρίζουν τον απαραίτητο …κωδικό και το πορτάκι ν' ανοίγει, προκαλώντας ξαφνικό πλην ευχάριστο σοκ στους ανέμελους περαστικούς που ακολουθούσαν. Είδα υπαλλήλους από διπλανό κατάστημα να αφήνουν επιμελώς σακούλες σκουπιδιών και ο όλος μηχανισμός να δουλεύει τέλεια. Είδα αρκετούς να κοντοστέκονται και να παρατηρούν το …θέαμα. Περιμένω ν’ ακούσω και τις παρατηρήσεις των ειδικών που αφορά στην αποτελεσματικότητα ή μη του εγχειρήματος. Περιμένω επίσης να δω, αν το σύστημα λειτουργεί άψογα, την απομάκρυνση των πράσινων και ρυπογόνων κάδων που υπάρχουν στην πλατεία. Οι οποίοι προσφέρουν τα αναμενόμενα (τη συγκέντρωση των σκουπιδιών) αλλά και τα αναπότρεπτα (τη δυσωδία που αναδύουν και τη ρυπαρότητα που δημιουργούν).
* Ο τίτλος είναι δανεισμένος από το ομώνυμο λαικόν άσμα του Στελλάρα, "Υπάρχουν και καλά παιδιά", ΕΔΩ

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Ψύλλοι στ' αυτιά μουουου μπηηηήκανε βρε πωπώ...*

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα και Αντέγραψα:



Επιδρομή ψύλλων αναστάτωσε το δημαρχείο Λάρισας ενώ το γεγονός διέρρευσε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης από συνδικαλιστές εργαζόμενους του δήμου, οι οποίοι κατηγόρησαν τη δημοτική αρχή ότι επιχείρησε να το κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Λάρισας, δίνει διαφορετική εκδοχή για ό,τι συνέβη, παρουσιάζοντάς το ως... ψύλλου πήδημα. (περισσότερα
ΕΔΩ).
Τελικά οι ψύλλοι ...πήδηξαν το Δημαρχείο ή όπως λέει και το λαϊκό άσμα (*) -σε στίχους Κώστα Βίρβου, μουσική: Θόδωρου Δερβενιώτη και πρώτη εκτέλεση: Τόλη Βοσκόπουλου- Ψύλλοι στ' αυτιά μου μπήκανε...(περισσότερα ΕΔΩ)