Βραβεύσεις και "βραβεύσεις": να κλάψω ή να γελάσω;

Διάβασα πριν λίγες μέρες στην τοπική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για ένα «Βραβείο στο Δήμο Λαρισαίων για τις παρεμβάσεις στον Πηνειό, στα πλαίσια πανελλήνιου διαγωνισμού» (κλικ) και ένιωσα –πως να το κάνουμε- μια ...τοπική υπερηφάνια. Καίτοι η άποψή μου είναι πως οικολογική καταστροφή συνετελέσθη στην κοίτη του Πηνειού, γιατί δέντρα κόπηκαν, άσφαλτος και τσιμέμντο φυτεύτηκαν. Αλλά να, σκέφτηκα πως κάποιοι άλλοι που γνωρίζουν καλύτερα, κάτι άλλο είδαν και «βράβευσαν» το Δήμο.
Και έρχεται μια δημοσίευση-ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της παράταξης ‘Λαρισαίων Πόλις’ με τίτλο «Πώς η συμμετοχή του Δήμου Λαρισαίων στην έκθεση Polis 2009 μετατρέπεται σε… πανελλήνιο βραβείο για την ανάπλαση του Πηνειού» (κλικ) και μου χάλασε τον ...οίστρο.

Ξαναδιάβασα την πρώτη είδηση, ξαναδιάβασα τη δεύτερη και γέλασα. Γέλασα με την καρδιά μου. Μάλλον την ...πάτησε η Δημοτική Αρχή με την ανακοίνωση της «βράβευσης». Είτε έτσι, είτε αλλιώς, τα δυο κοκόρια θα συνεχίσουν να μάχονται, να κοκορομαχούν. Εκτός κι αν... (ίδε προηγούμενη ανάρτησή μου).

Δημοτικές Εκλογές 2010 στη Λάρισα

Νωρίς νωρίς ξεκίνησα με κάποιες σκέψεις γύρω από τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Έτυχε να βρω αποτελέσματα παρελθόντων εκλογών στη Λάρισα, τα έβαλα κάτω, τα υπολόγισα και κατέληξα σε κάπoια συμπεράσματα.

Το 1998 ο Κ. Τζανακούλης (ΝΔ), ξεκίνησε τον Α’ Γύρο μόλις με 30,9% (13.597 ψηφοδέλτια). Ακολούθησε ο Χρ. Καφφές (ΠαΣοΚ) με ποσοστό 36,1% (15.860 ψηφ.). Ταυτόχρονα το «αντάρτικο» ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, με το Ν. Σχοινά, είχε λάβει ποσοστό 11,1% (4.902 ψηφ) και το ΚΚΕ με Τ. Σκυλλάκο επικεφαλής είχε πετύχει επίδοση 21,9% (9.610 ψηφ).

• Αν στο ΠαΣοΚ δεν υπήρχε διάσπαση, τότε (ίσως) το αποτέλεσμα να ήταν: ΠαΣοΚ+ΠαΣοΚ’=36,1+11,1=47,2% ΠαΣοΚ > 30,9% ΝΔ
• Αν υπήρχε συνεργασία με το ΚΚΕ τότε: ΠαΣοΚ+ΚΚΕ=36,1+21,9=58% «ΠαΣοΚΚΕ» > 30,9% ΝΔ

Τα αποτελέσματα του 2ου γύρου γνωστά: 1ος ο Κ. Τζανακούλης 51,5% (20.923 ψηφ.) και 2ος ο Χρ. Καφές 48,5% (19.709 ψήφ.)

Το 2002, ο Κ. Τζανακούλης ξεκίνησε με 40,7% (23.859 ψήφοι) με τον Καφφέ να πετυχαίνει 26,4% (15.511 ψηφ). Το «άλλο» πράσινο ψηφοδέλτιο, με το Γ. Φλώρο πέτυχε ποσοστό 15,9% (9.320 ψήφ) και το ΚΚΕ με Α. Παπαστεργίου 17% (9.985 ψήφ).

• Αν στο ΠαΣοΚ δεν υπήρχε διάσπαση, τότε (ίσως) το αποτέλεσμα να ήταν: ΠαΣοΚ+ΠαΣοΚ’=26,4+15,9=42,3% ΠαΣοΚ > 40,47% ΝΔ
• Αν υπήρχε συνεργασία με το ΚΚΕ τότε: ΠαΣοΚ+ΚΚΕ=26,4+17 = 43,4% ΠαΣοΚΚΕ > 40,47% ΝΔ

Τα αποτελέσματα του 2ου γύρου γνωστά: 1ος ο Κ. Τζανακούλης 55,4% (29.912ψηφ.) και 2ος ο Χρ. Καφές 44,6% (24.126 ψήφ.)

Το 2006 εκλέχθηκε από την Α’ Κυριακή, ο Κ. Τζανακούλης με ποσοστό 42,52% (26.856 ψηφ) με τον Γ. Σάπκα (ΠαΣοΚ) να ακολουθεί με 25.328 ψήφους και 40,10%. Το ΚΚΕ, με τον τον Α. Παπαστεργίου, τρίτο με 6.385 ψηφοδέλτια και 10,11% και το ΣΥΝ που επανεμφανίστηκε μετά από κάμποσες τετραετίες αυτόνομα, πέτυχε ρεκόρ με τον Α. Καλογιάννη να συλλέγει 4.597 ψηφοδέλτια και ποσοστό 7,28%.

• Αν υπήρχε συνεργασία με το ΚΚΕ τότε: ΠαΣοΚ+ΚΚΕ=40,10+10,11=50,21% ΠαΣοΚΚΕ > 42,52% ΝΔ
• Αν υπήρχε συνεργασία με το ΣΥΝ τότε: ΠαΣοΚ+ΣΥΝ=40,10+7,28=47,38% ΠαΣοΚΣυν > 42,52% ΝΔ

Το 2010 ο προοδευτικός κόσμος της Λάρισας ΑΠΑΙΤΕΙ συνεργασία, αν φυσικά θέλουμε να απαλλαγούμε από το νυν Δήμαρχο (ή όποιον άλλο συντηρητικό δήμαρχο). Για να αλλάξει κάτι σ’ αυτή την πόλη, για να έρθουν νέες ιδέες, προοδευτικές και όχι μόνο. Απαιτείται να τα βρουν τα κόμματα (γιατί όσο και να λέμε, οι Δημοτικές εκλογές δεν είναι ...Αυτοδιοικητικές αλλά παραμένουν κομματικές, ενώ δε θα έπρεπε). Να αφήσουν τα εγώ, τις προσωπικές-ατομικές φιλοδοξίες, να τα βάλουν κάτω και να δουν το καλό της πόλης και των δημοτών. Αλλιώς, ας χαρίσουμε το Δήμο και πάλιν στον Κ. Τζανακούλη (ή όποιον ...Τζανακούλη προτείνει η ΝΔ). Ας ελπίζουμε ό,τι νέα ήθη θα ευδοκιμήσουν και στις δημοτικές εκλογές, όπως για παράδειγμα, η επιλογή των υποψηφίων να προκύπτει από τους δημότες και όχι καθ’ υπόδειξη των Αθηνών. Για να ανταποκρίνονται –οι υποψήφιοι-, στις τοπικές-δημοτικές απαιτήσεις και όχι στις κεντρικές-κομματικές. Για να δούμε επιτέλους μια ...άσπρη μέρα και στο Δήμο της Λάρισας.

Καλά νέα για το Αρχαίο Θέατρο

Ο υπουργός πολιτισμού κ. Παύλος Γερουλάνος -με αφορμή τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης του βουλευτή του ΠαΣοΚ Β. Έξαρχου σχετικά με την ολοκλήρωση διαδικασιών συντήρησης και αναστήλωσης του Αρχαίου Θεάτρου της Λάρισας- δήλωσε ότι γίνεται προσπάθεια να ενταχθεί σε ένα νέο ολοκληρωμένο τομεακό πρόγραμμα για τον Πολιτισμό, καθώς αποτελεί έργο ειδικής σημασίας και συνδέεται άμεσα με του Μεσογειακούς Αγώνες του 2013.

Έκθεση της WWF Ελλάς για την Λάρισα, στην περίοδο 2021-2050

Διάβασα, Είδα, Άκουσα στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (ρεπορτάζ της Λένας Κισσάβου), της Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009, μια έκθεση της WWF Ελλάς με θέμα: «Το αύριο της Ελλάδας: επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα κατά το άμεσο μέλλον», σχετικά με την πρόβλεψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2021-2050 και ανησύχησα.

Για τη Λάρισα, τα πράγματα είναι αρκετά ζοφερά. Η κλιματική αλλαγή θα «χτυπήσει την πόρτα» της Λάρισας με οδυνηρές συνέπειες, αλλά… Υπάρχει όμως και η αισιόδοξη άποψη-πρόταση. «Ανάχωμα» δροσιάς μπορεί να προσδώσει ένας καθαρός Πηνειός, όπως επίσης, σημαντικός μπορεί να είναι ο ρόλος –εκτός του ποταμού- και του περιαστικού πρασίνου και της προστασίας των αδόμητων χώρων της πόλης.
Αναλυτικότερα, για την πόλη της Λάρισας προβλέπει πως: θα καταστεί μια ανυπόφορη πόλη, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες, που θα διαρκούν πολύ περισσότερες μέρες απ’ ό,τι σήμερα, ετησίως, ((π.χ. περισσότερες πολύ θερμές ημέρες >35 βαθμούς Κελσίου σε ετήσια βάση, αύξηση τροπικών νυχτών με θερμοκρασίες >20 βαθμούς Κελσίου). Οι συνθήκες διαβίωσης θα είναι δύσκολες, η ζωή των κατοίκων της θα διαταραχθεί από την αλλαγή του κλίματος και θα νιώσουμε έντονα τις συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος και των αλλαγών του κλίματος που έχει προκληθεί από ανθρωπογενείς πηγές. Η Λάρισα θα δεχθεί μεγάλη πίεση από την κλιματική αλλαγή, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι μέρες του καύσωνα, οι συνεχόμενες ημέρες χωρίς βροχή, να μειωθούν οι χειμερινές βροχοπτώσεις και συνεπώς να αυξηθεί κατά πολύ ο κίνδυνος πυρκαγιάς. Αυξημένος επίσης θα είναι ο κίνδυνος ερημοποίησης νέων εκτάσεων και μείωσης στη διαθεσιμότητα νερού.
Σχετικά με το αν αυτά μπορούν να ανατραπούν, καθώς επίσης και για τα μέτρα που μπορεί να πάρει η πόλη, αλλά γενικότερα και οι γεωργικές περιοχές που θα αντιμετωπίσουν προβλήματα ξηρασίας, υπεύθυνος του WWF Ελλάς απαρίθμησε:
Τη δημιουργία πράσινων οάσεων στο κέντρο της πόλης, τις παρεμβάσεις προστασίας των αδόμητων χώρων, την προστασία ή/και επέκταση των περιαστικών δασών, την παροχή κινήτρων για εναλλακτικούς τρόπους δροσισμού και την αποτελεσματική μόνωση κατοικιών. Ειδικότερα για τη Λάρισα, η αξιοποίηση ενός «καθαρού» Πηνειού, θα παίξει το ρόλο του «κύματος δροσιάς» για την πόλη». Για τη γεωργία, η ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων που κατευθύνονται στη γεωργία και ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα επιλογής κατάλληλων καλλιεργειών, η αλλαγή των καλλιεργειών, η εξασφάλιση της ορθής χρήσης του νερού.
Γενικότερα για την Ελλάδα: η χώρα μπορεί να κινητοποιηθεί εκπονώντας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προσαρμογής της χώρας στις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος. Ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει μέτρα για την υλοποίηση ενός άρτιου συστήματος δασικής διαχείρισης, την ορθή αξιοποίηση των νερών, την καταπολέμηση της ερημοποίησης, την προστασία της βιοποικιλότητας και των καλλιεργειών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις πόλεις. Εξάλλου, η ειλικρινής στροφή της Ελλάδας προς τη βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να δώσει λύσεις περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά. Είναι στο χέρι μας!

Εγώ διάβασα αυτή την έκθεση, ανησύχησα, αναθάρρησα από τις προτάσεις και είμαι αισιόδοξος. Οι πολιτικοί άρχοντες, οι νομαρχιακοί και οι δημοτικοί άρχοντες, αναρωτιέμαι: πήραν είδηση γι αυτή την έκθεση; Και αν ναι, σκέφτονται κάτι και τι; Γιατί, ναι στο χέρι μας είναι, αλλά οι κύριες αποφάσεις λαμβάνονται κεντρικά. Δυστυχώς!

Εικαστικές παρεμβάσεις στο κτίριο της Ιατρικής Σχολής

Την Τρίτη 6 Οκτωβρίου, ένα εικαστικό γεγονός πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας, στη Λάρισα. Έγιναν τα εγκαίνια ενός εικαστικού έργου, ενός γλυπτού έργου (σιδηροκατασκευή μεγάλων διαστάσεων, 40 m), δημιουργία δύο Λαρισαίων καλλιτεχνών, του Λάζαρου Μαράβα μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Δημοτικής Πινακοθήκης με θέμα «Εικόνες της πόλης» και του Αντώνη Καρακωνσταντάκη ψηφοθέτη–δάσκαλου στο Τμήμα Ψηφιδωτού του Ελεύθερου Εργαστηρίου της Δημοτικής Πινακοθήκης με θέμα «Πορεία».

"Πορεία"

"Εικόνες της πόλης"

Το έργο αυτό αποτελεί την πρώτη εικαστική παρέμβαση σε δημόσιο κτίριο στην πόλη της Λάρισας -στο κτίριο της ιατρικής Σχολής, κτίριο Κατσίγρα, στην πλατεία Ταχυδρομείου- και είναι μια πρόκληση και μία πρόταση για τους αρχιτέκτονες και μηχανικούς της πόλης, οι οποίοι δημιουργούν την αισθητική της και είναι ουσιαστικά μια προτροπή προς φορείς, πολίτες και καλλιτέχνες, να ομορφαίνουν μελλοντικά το πρόσωπό της.
Με το έργο αυτό, οι εμπνευστές και οι καλλιτέχνες θέλησαν να προκαλέσουν θετικά τους Λαρισαίους, τους περαστικούς, την πλατεία να στηρίξει το έργο και να μην αφήσει την πρόσοψη στην τύχη που είχε μέχρι πρόσφατα. Το συγκεκριμένο κτίριο είχε ταλαιπωρήθηκε αρκετό καιρό από τις καταλήψεις η δε πρόσοψή του ήταν καλυμμένη από μουτζούρες και γκράφιτι.

Πηγή: stohasths

Πηγή: ALTERNATIVE MEDIA

Η πρόσοψη του κτιρίου, μετά την παρέμβαση αυτή, έχει μεταμορφωθεί …μέχρι σήμερα. Κι εδώ αξίζει να σημειωθεί πως όλα τα ιστορικά πανεπιστήμια του κόσμου είναι ‘φορτισμένα’, μεταξύ άλλων με έργα τέχνης. Γιατί όχι και το συγκεκριμένο κτίριο. Προς αυτό αποβλέπει και η παρέμβαση αυτή.





Η εικαστική αυτή δημιουργία, είναι μία πρόκληση στους άρχοντες της πόλης να ακολουθήσουν αντίστοιχες παρεμβάσεις στα πολλά ‘ορφανά’ δημόσια κτίρια της πόλης καθώς και στους καλλιτέχνες, να ανταποκριθούν και να πλαισιώσουν αυτή την κίνηση και να δημιουργήσουν μια πόλη με πολύ χρώμα και ανεπτυγμένη αισθητική.
Γνωρίζουμε ήδη δύο τέτοιες παρόμοιες κινήσεις. Καλλιτέχνες «γκράφιτι» ζωγράφισαν την πρόσοψη του Γαλλικού Ινστιτούτου Λάρισας με πρωτότυπα σχέδια, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της της διευθύντριας του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ενώ ο δήμος Καρδίτσας παραχώρησε το χώρο του 4ου Λυκείου της πόλης στην δημιουργικότητα των καλλιτεχνών της ομάδας Carpe Diem η οποία συνέλαβε και εκκίνησε το πρόγραμμα «Ζωγραφίζοντας σχολικά κτήρια ανά την Ελλάδα»... Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ.

Αξίζει να σημειωθεί πως η παρέμβαση στο κτίριο της ιατρικής Σχολής Λάρισας, ήταν μία την ιδέα του προέδρου του Ιατρικού Τμήματος και του πρόεδρου της Δημοτικής Πινακοθήκης η οποία υιοθετήθηκε και από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Οι καλλιτέχνες

Το βράδυ της ίδιας ημέρας, στην είσοδο της Σχολής, ακολούθησε συναυλία με τους Λουκιανό Κηλαηδόνη και Βαγγέλη Γερμανό οι οποίοι με τη μουσική τους «επένδυσαν» την όλη εκδήλωση.

Αρκετός κόσμος παρακολούθησε τη μουσική εκδήλωση

Περισσότερα: εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, εφημερίδα CosmosLarissa, enet

Πρωτοβουλίες για δενδροφύτευση

Διάβασα, Είδα, Άκουσα στον τοπικό Τύπο για μια εξαιρετική πρωτοβουλία της Νομαρχίας Λάρισας για την ενίσχυση του δασικού πλούτου του νομού μας. Προτίθεται, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, να φυτεύσει 4.000 δένδρα στον Όλυμπο και τον Κίσσαβο, με τη συμμετοχή δεκάδων εθελοντών. Και συνεχίζει το δημοσίευμα, πως πρόκειται για ένα πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά και μάλιστα σε τέτοια έκταση, και για το οποίο η Νομαρχία θα επιδιώξει να έχει και συνέχεια. Δυο Κυριακές μέσα στο Νοέμβριο, στελέχη της Νομαρχίας, των Δήμων Νέσσωνος και Ολύμπου, και δεκάδες μέλη Εθελοντικών Οργανώσεων θα πάρουν το δρόμο προς τις κορυφές των δυο βουνών για τη δενδροφύτευση.

Μόνο συγχαρητήρια αξίζει αυτή η προσπάθεια και ας είναι η απαρχή και άλλων τέτοιων πρωτοβουλιών. Όχι μόνο από δημόσιους φορείς αλλά και από ιδιωτικούς. Είχα αναφερθεί σχετικά και σε παλαιότερη ανάρτησή μου σχετικά, με τίτλο: Δενδροφύτευση·μια πρόταση για τη Λάρισα. Έγραφα τότε για τις πρωτοβουλίες του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ σχετικά με δενδροφυτεύσεις στην Αττική και την απήχηση που είχαν αυτές τον κόσμο. Και πρότεινα να αναλάβουν πρωτοβουλίες, πχ η Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης Θεσσαλίας. Να αφιερώνει μια μέρα το χρόνο για δεντροφύτευση, όπου όλα τα σχολεία, όλων των βαθμίδων να συμμετέχουν σ’ αυτήν. Τα παιδάκια νηπιαγωγείων και δημοτικών, σε χώρους μέσα στην πόλη, των γυμνασίων έξω από την πόλη και των λυκείων, μακρύτερα. Θα ήταν ένα πολύ καλό μάθημα Περιβαλλοντικής Εκπ/σης για τους μαθητές, το ...καλυτερότερο ίσως. Ο Δήμος, η Νομαρχία, η υπηρεσία δασών θα μπορούσαν να υποδείξουν χώρους, να αγοράσουν τα φυτά και οι εκπαιδευτικοί και εκπαιδευόμενοι την εθελοντική τους εργασία. Εκείνα τα βουνά στον Τύρναβο και προς Ελασσόνα, ή τα δυτικά του Κισσάβου θα μπορούσαν να πρασινίσουν. Τι λέτε, δεν το δοκιμάζουμε;

Πότε θα αλλάξουμε και το Δήμαρχο;

Μήπως είναι καιρός να αλλάξει κάτι ΚΑΙ στο Δήμο Λάρισας; Λέω εγώ! 'Αντε ωρέ παληκάρια, αφήστε τις ...προσωπικές αντιδικίες, φιλοδοξίες και τα ...καλάμια. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!! Να ανασάνουμε επιτέλους!!

ΑΕΛ ή AEL, όπως προτιμάτε

Παντού υπάρχει μια ...ΑΕΛ. Ακόμα και στο Λονδίνο. Κι ας μας πληγώνει, μόνιμα!

Φυτεύουε τσιμέντο και άσφαλτο. Δέντρα πότε θα φυτέψουν;

Τόσα στρέμματα άσφαλτο …έσπειραν στην περιφερειακή από Αλκαζάρ προς Ηρώων Πολυτεχνείου, τόσες κολώνες …έθαψαν για να μας φωτίζουν τις ασέληνες νύχτες, τόσες τσιμεντόπλακες ετοποθέτησαν για να βαδίζουμε -και να ποδηλατούμε- αμέριμνοι και ασφαλείς στα πεζοδρόμια, κυκλική αναστροφή τοποθέτησαν επί της Γεωργιάδου-Ηρ. Πολυτεχνείου-Σωκράτους για να διευκολύνουν -άσχετα αν είναι μικρής διαμέτρου και για το λόγο αυτό δεν λειτουργεί σωστά, αλλά ποιος να τους το πει- δέντρα και πράσινο ΠΟΤΕ θα φυτέψουν; Γιατί θα πρέπει πρώτα να τελειώνει το έργο και μετά να φυτεύεται το πράσινο;

Άσχετο -για την ακρίβεια σχετικό είναι αλλά χάριν λόγου…. Μια από αυτές τις μέρες, διάβαινα την πλατεία Μπλάνα και κοντοστάθηκα για να ανασάνω. Έψαξα για λίγο τη σκιά των δέντρων που τοποθέτησαν στα ξύλινα κουτιά αλλά εις μάτην. Η σκιά ήταν μηδαμινή, κάλυπτε την περίμετρο του ξύλινου κύβου. Και αναπόλησα την παλαιότερη μορφή της πλατείας, με το σιντριβάνι, το χαλίκι, το πράσινο αλλά κυρίως τα δέντρα που χάριζαν σκιά στους περαστικούς.

Α ρε αθάνατη Δημοτική Αρχή…

Επανέρχομαι. Αλήθεια, τόοοοσα ταξίδια έχει κάνει στο εξωτερικό η παρούσα δημοτική αρχή, δεν πήρε χαμπάρι από πράσινους δρόμους; Τα μέρη που επισκέφτηκε δεν είχαν καταπράσινους δρόμους; Αν όχι, ας μας επιτρέψει να δείξουμε τέτοιυς δρόμους. Είναι φωτογραφίες από το πρόσφατο ταξίδι μου στο Λονδίνο. και μην πει κανείς "τι λες ρε έξυπνε, εκεί το κλίμα ευνοεί". Οκ, θα του απαντήσω. Ας φυτέψουμε δέντρα που είναι κατάλληλα για τις συνθήκες της Λάρισας. Ας ρωτήσουμε τους ειδικούς και σίγουρα έχουν να μας συστήσουν τέτοια. Και για το πότισμα, ο βιολογικός καθαρισμός παραδίπλα είναι, ας αξιοποιηθεί το νερό που καθαρίζεται εκεί και είναι κατάλληλο για άρδευση.

Και από το Βερολίνο

ΥΓ. Λέτε να κάνω λάθος και η αρμοδιότητα να ανήκει στη Νομαρχία; Ε, ακόμη κι αν είναι έτσι, αλλάξτε στο παραπάνω κείμενο τη λέξη "Δήμαρχος" και "Δημοτική Αρχή" και βάλτε "Νομάρχης" και "Νομαρχιακή Αρχή". Το ...πρόβλημα διορθώνεται άμεσα.

Ο Ομέρ ...Πριόνης ξαναχτύπησε

'Ακουσα, Είδα, Διάβασα στον τοπικό Τύπο: ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΕΚΟΨΑΝ ΜΕ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΑ ΜΕΓΑΛΑ ΔΕΝΤΡΑ ΣΕ ΦΡΟΥΡΙΟ, ΑΒΕΡΩΦ, ΑΝΘΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ Ν. ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Βάνδαλοι κατά ζώντων... Και νεκρών!

Ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο οικολογικής καταστροφής για τη Λάρισα, έχει αναστατώσει πολίτες και περισσότερο τη Γεωτεχνική Υπηρεσία του Δήμου Λάρισας, που καθημερινά μετρά τα μεγάλα πλήγματα που δέχεται το πράσινο στην πόλη.
Άγνωστοι δράστες, με ψαλίδια και αλυσοπρίονα, βάλθηκαν να καταστρέψουν εκτάσεις πρασίνου της πόλης, «χτυπώντας» σε διάφορα σημεία της και σε διαφορετικές συνοικίες κάθε φορά, κόβοντας μεγάλο αριθμό υγιών δέντρων, πολλά εκ των οποίων μεγαλύτερα των 15 χρόνων..... ι>

Θέτω το ερώτημα -χοντροκομμένο. Τι διαφορά έχει αυτή η ενέργεια (των υπηρεσιών του Δήμου Λαρισας)

και αυτή (στις όχθες του Πηνειού)

με αυτήν (των ...ιδιωτών βανδάλων);

Πηγές:

Η είδηση είναι από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας, 13 Αυγούστου 20009

Ο τίτλος, από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 13 Αυγούστου 2009

Τι 28, τι 30; Χίλιοι καλοί ...χωράμε!!

Είδα, Άκουσα, Διάβασα στον τοπικό Τύπο πως…
«Έτοιμη»... για το Σχολείο Ν. Σμύρνης, δηλώνει η Νομαρχία Λάρισας -σε συνεννόηση με το Δήμο Λάρισας- για το οικόπεδο αλλά…

Η πραγματικότητα λέει πως υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα με τις σχολικές αίθουσες στην πόλη της Λάρισας. Τελευταίο παράδειγμα, οι μαθητές της τρίτης τάξης του 7ου Γυμνασίου• στην περιοχή οδού Βόλου, πίσω από την «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ». Οι αρμόδιοι δε ξέρουν τι να τους κάνουν. Λίγο πριν τις απολυτήριες εξετάσεις τους, οι μαθητές ρωτήθηκαν για το λύκειο προτίμησης τους και η πλειονότητα δήλωσε το 2ο Γενικό Λύκειο Λάρισας. Προφανώς διότι τους εξυπηρετεί το δρομολόγιο του αστικού ΚΤΕΛ. Έλα όμως που το 2ο έχει υπερκορεστεί και δεν υπάρχουν άδειες σχολικές αίθουσες. Έτσι, οι αρμόδιοι σκέφτηκαν να τους κατανείμουν στο 9ο, 2ο, 5ο ακόμα και στη Χαραυγή. Εξ όσον γνωρίζω, ήδη το 9ο έχει κάνει προγραμματισμό με 2 τμήματα επιπλέον των αιθουσών τις οποίες διαθέτει (τα δύο αυτά τμήματα θα λειτουργούν πού;). Πού να δεχτεί και άλλους μαθητές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το 2ο. Αναγκάζονται τα σχολεία να χρησιμοποιούν τις αίθουσες εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών αλλά και της Πληροφορικής ή και της Σχολικής Βιβλιοθήκης ως αίθουσες διδασκαλίας. Άρα παύουν οι εν λόγω αίθουσες να χρησιμοποιούνται όπως αρχικά σχεδιάστηκαν.

Οι αρμόδιοι …έχουν «λύσεις»• ο νομοθέτης προέβλεψε γι αυτούς. Η σχετική εγκύκλιος αναφέρει για τμήματα των 30 μαθητών, ενώ με την ανοχή των προϊσταμένων τα τμήματα …σταματούν στους 28. Άρα, επί δύο μαθητές κάθε τμήμα σε κάθε σχολείο, το πρόβλημα της κατανομής των μαθητών λύνεται. Εμ δεν είναι έτσι απλή αριθμητική, τι 28 τι 30; Ούτε είναι δίκαιο να θυμηθεί και να αναρωτηθεί κανείς, μα πώς λειτουργούσαν τότε με 50 ή και 60 μαθητές ανά αίθουσα. Τι θέλετε δλδ, η πρόοδος να μας οδηγεί σε βήματα προς τα πίσω; Ήδη, μια σχολική αίθουσα, ένα τμήμα με 28 μαθητές θεωρείται υπέρκορο. Ενώ, αν το ίδιο τμήμα λειτουργήσει με 26 μαθητές, αμέσως όλοι -μαθητές και διδάσκοντες- νοιώθουν να ανασαίνουν, νοιώθουν την αποφόρτιση, λειτουργούν καλύτερα.

Θα μου πείτε, τι λύσεις προτείνεις; Μία (ή δύο αν θέλετε). Για το συγκεκριμένο πρόβλημα (μαθητές τρίτης τάξης 7ου γυμνασίου) να κτιστεί ένα λύκειο στην περιοχή. Η εν λόγω περιοχή αναπτύσσεται οικοδομικά. Συγκεντρώνονται ή μετακινούνται σ’ αυτήν οικογένειες, είναι σχετικά απομακρυσμένη από τα -τρόπος του λέγειν- γειτονικά λύκεια άρα επιτακτική η ανάγκη για νέο κτίριο. Ήδη, στο Δημοτικό σχολείο που κτίστηκε και λειτουργεί εδώ και 5 περίπου χρόνια -πίσω από τις εγκαταστάσεις του ΟΤΕ, στην οδό Βόλου- ξεκίνησαν έργα προσθήκης σχολικών αιθουσών, οι οποίες ολοκληρώνονται. Τόσο ραγδαία είναι η οικιστική ανάπτυξη της εν λόγω περιοχής.
Γενικότερα το πρόβλημα της κατανομής των μαθητών σε σχολεία λύνεται με την αλλαγή ή ορθή οριοθέτηση των οδών ανά σχολείο. Ποια είναι η μέχρι τώρα συνήθης πρακτική των γονιών. Εγγράφουν το/α παιδιά τους σε γυμνάσιο της προτίμησής τους, άσχετα με την περιοχή στην οποίαν κατοικούν, οπότε …αυτοδίκαια το παιδί τους, αποφοιτώντας από το γυμνάσιο εγγράφεται στο διπλανό λύκειο. Αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα με το 2ο γυμνάσιο-2ο λύκειο. Έτσι παρατηρείται συσσώρευση μαθητών σε ορισμένα σχολεία και …έλλειμμα σε άλλα. Σκεφτείτε πως πριν από 15 περίπου χρόνια, ο μαθητικός πληθυσμός του 2ου λυκείου ήταν τέτοιος που ανάγκασε τους αρμόδιους να δημιουργήσουν το 9ο λυκ. για να αποσυμφορηθεί το 2ο λυκ. Το 9ο δλδ, είναι …θυγατρικό του 2ου. Η ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής αυτής -με την αντιπαροχή- κατέστησε και τα δύο λύκεια υδροκέφαλα.

Συμπέρασμα: υπάρχουν λύσεις που λύνουν οριστικά το πρόβλημα. Αυτές κοστίζουν. Οι αρμόδιοι ας τις κοιτάξουν για να τις υλοποιήσουν άμεσα. Με …μερεμέτια, με απλή αριθμητική, με «μεταφορές» μαθητών δεξιά-αριστερά ή ακόμα και με εγκατάσταση κοντέινερ (γιατί ακούστηκε και αυτή η πρόταση), το πρόβλημα δε λύνεται, αλλά παρατείνεται και μεταφέρεται για το μέλλον, διογκούμενο. Το μεγάλο ζητούμενο -κάτι που έχω γράψει άπειρες φορές- είναι η στάση των Συλλόγων καθηγητών, της ΕΛΜΕ αλλά κυρίως των Γονέων-Κηδεμόνων. Χωρίς αυτούς, οι αρμόδιοι φορείς δεν …κινούνται, δεν λύνουν. Απλά μπαλώνουν. Καλά για οράματα και προβλέψεις, αφήστε τα να πάνε! Βαθειά μεσάνυχτα.

Και κάτι άλλο, τώρα που μας προέκυψαν και τα ΣΔΙΤ, είμαι περίεργος πώς θα διαμορφωθεί το τοπίο.

Να πληρώνεις για την ταλαιπωρία που υφίστασαι

Χτες Κυριακή, 6.30 ξεκίνησα από Λάρισα για Θεσσαλονίκη. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος, είχε πέσει και η σχετική βροχή, έφυγα λίγο πιο νωρίς για να φτάσω έγκαιρα. Στα διόδια Τεμπών υπήρξε σχετική ουρά, δε θάλεγα καθυστέρηση, αλλά όσο προχωρούσα στην κοιλάδα, η καθυστέρηση μεγάλωνε, προς …σημειωτόν. Λυπήθηκα όσους έφευγαν από Στόμιο προς Λάρισα, διότι τους είχαν …κατασκηνώσει κυριολεκτικά (ξέρετε δα, κάτω από τη γέφυρα σε πάροδο…). Όσο προχωρούσαμε, το σημειωτόν κατέληγε σε ακινησία, πάντα σε μια λωρίδα κυκλοφορίας. Τελικά, η ουρά και η ακινητοποίηση των αυτοκινήτων έφτασε μέχρι τις στροφές στο κάστρο του Πλαταμώνα. Ήταν απίστευτο. Διάβαζα, Άκουγα για μποτιλιάρισμα και για 2ωρο ταξίδι από Πλαταμώνα προς Λάρισα αλλά ποτέ δεν είχα δει το μέγεθος της ταλαιπωρίας. Φανταστείτε κάποιον να οδηγεί αμέριμνος στην ΠΑΘΕ από Κατερίνη προς τα διόδια Λεπτοκαρυάς, η οικογένεια στο αυτοκίνητο να ακούει τραγούδια ή να τραγουδά ευτυχισμένη γιατί …επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα… και όταν φτάνει στις στροφές στο Ν. Παντελεήμονα, εκεί να μπλοκάρεται. Εκεί ο εκνευρισμός, εκεί η μουρμούρα «…και σου τα ‘λεγα να φύγουμε πιο νωρίς αλλά εσύ πού να μ’ ακούσεις…» και τα παρόμοια.
Δυο απορίες μου γεννιούνται. Γιατί άραγε, κατασκευάσανε πρώτα τα εύκολα τμήματα της ΠΑΘΕ και τώρα ξεκινήσαμε τα δύσκολα; Γιατί άραγε θα πρέπει κανείς να πληρώνει –τουλάχιστον αυτές τις μέρες- διόδια για την ταλαιπωρία που υφίσταται αντί να διεκδικήσει αποζημίωση; Αν είναι να ταλαιπωρηθώ, αφήστε με να επιλέξω το πότε και το πώς. Όχι να σας πληρώνω κι από πάνω;
Φυσικά τα ερωτήματα είναι ρητορικά. Κατασκευάζουν τα εύκολα τμήματα για να επιδείξουν έργο στους ψηφοφόρους! Εισπράττουν διόδια για ανύπαρκτους δρόμους για να τα κονομήσουν! Τρίτο τι; Γι αυτό κι εγώ αποφάσισα, ποτέ πια διέλευση από τα Τέμπη το σαββατοκύριακο. Έξοδος στις παραλίες Αγιόκαμπου, Βελίκας, Σωτηρίτσας, Ρακοποτάμου που και καλύτερη θάλασσα έχει, και λιγότερο κόσμο και λιγότερο μποτιλιάρισμα. Αν κατασκευάζανε και το δρόμο ακόμη καλύτερα, θα ήταν ιδανικές αποδράσεις.

ΥΓ. δε φαντάζομαι να λάβετε τη δημοσίευση αυτή στα σοβαρά και ν’ αρχίσετε όλοι να έρχεστε προς Αγιόκαμπο γιατί καήκαμε. Θα μεταφερθεί το πρόβλημα από δω και ποιος μας σώζει τότε!

Απόντες από τις γιορτές Πηνειού

'Aκουσα, Είδα, Διάβασα στον τοπικό Τύπο και ...Σχολίασα:

"Με την παρουσίαση του προγράμματος του «Φεστιβάλ Πηνειού» στα Μ.Μ.Ε. ξεκινούν τυπικά αύριο το μεσημέρι στις 12 οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις για να σημειωθεί η επίσημη έναρξη το βράδυ με ροκ συναυλία.
Στο Φεστιβάλ συμμετέχουν 63 τοπικοί φορείς, ενώ για δεύτερη συνεχή χρονιά μια άλλη διοργάνωση παράλληλα χωρικά και χρονικά με το Φεστιβάλ θα εξελίσσεται στην απέναντι όχθη του Πηνειού...".

Οκ. Θα είμαστε όλοι εκεί, θα είναι όλοι εκεί. Θα λείπουν όμως τα δέντρα του Πηνειού. Δε βαριέσαι, αυτά δε ψηφίζουν!

Μια φορά κι έναν καιρό ...ήταν μια πλατεία σκιερή και δροσερή, στο κέντρο της πόλης

Τούτες εδώ τις μέρες της μεγάλης ζέστης, χρειάστηκε να κατέβω στο κέντρο 2-3 φορές. Η ζέστη ανυπόφορη και με τη βοήθεια των κλιματιστικών (γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως όση δροσιά προκαλεί ένα κλιματιστικό στο χώρο που λειτουργεί, ανάλογη αύξηση της θερμοκρασίας δημιουργεί στον έξω περιβάλλοντα χώρο), η ατμόσφαιρα αποπνικτική και από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων. Ευτυχώς υπάρχει μια ανάσα δροσιάς στο κέντρο της πόλης. Μια πλατεία σκιερή και δροσερή, αφού το τσιμέντο είναι λιγοστό, το σιντριβάνι στο κέντρο προκαλεί σχετική δροσιά και τα πολλά δέντρα δημιουργούν απίθανη σκιά. Ναι, αλήθεια λέω. Αναφέρομαι στην πλατεία Λαού ή Νέας Αγοράς ή τη νεοσύστατη πλατεία Μπλάνα. Φυσικά, αναφέρομαι ....προ 2ετίας ή 3ετίας. Γιατί σήμερα ….ζέει.

Νάσαι καλά Δήμαρχε και Δημοτική Συμβούλιο της πλειοψηφίας.

Ενδεικτικά αλλά ...δηκτικά: Νο 5

Καλημέρα σας, καλημέρα σε όλους. Καιρό είχα να εμφανιστώ δημοσίως και το κάνω σήμερα. Ο λόγος της …αποχής; Η βαρεμάρα. Ο λόγος της επανεμφάνισης; Κάποιες μικρά σχόλια και επισημάνσεις τις οποίες ήθελα να αναφέρω.

Παρατήρηση πρώτη: Όμορφη, αυτή την εποχή η βόλτα στο Κηποθέατρο, απολαυστικός ο καφές ή το τσιπουράκι, ή το ουζάκι και στη καφετέρια στο Μίνι Γκολφ, αλλά και στην αντίστοιχη δίπλα στο θέατρο. Αλλά… Ο θόρυβος της πόλης δε μ’ αφήνει να απολαύσω αυτές τις μικρές απολαύσεις. Πιο συγκεκριμένα, ο θόρυβος των οχημάτων επί της Κοζάνης. Υπάρχει λύση; Ναι, φτηνή και …πράσινη. Να φυτευτούν περιμετρικά –παράλληλα της λεωφόρου Κοζάνης- θάμνοι οι οποίοι θα λειτουργούν ως ηχοφράκτες. Κάποτε, αν θυμάμαι καλά, είχε γίνει μια προσπάθεια. Κατανοώ τον σκεπτικισμό των δημοτικών αρχόντων, «αν φυτέψουμε τους θάμνους τότε θα χαθεί η οπτική επαφή των διερχομένων με το άλσος και τότε ποιος θα θαυμάζει τα έργα μας…», τα οποία ομολογώ πως είναι αξιοθαύμαστα. Η Υπηρεσία Πρασίνου στη Λάρισα κάνει μικρά θαύματα! Προτιμότερη όμως η …ηχητική απομόνωση των παρεπιδημούντων εις το άλσος.

Παρατήρηση δεύτερη: Εκείνοι οι μεταλλικοί πάσσαλοι στην πεζογέφυρα στο ποτάμι, απορίες εγέννησεν εις τους φίλους (και όχι «φίλους») του ποταμού. Η απορία λύθηκε με την τοποθέτηση λαμπών στην κατάληξη των πασσάλων, προς φωτισμό …ποιών; Του διαστήματος; Αυτός ή αυτή (η υπηρεία) που ανέλαβε το έργο της κατασκευής της πεζογέφυρας, δεν έχει ποτέ ακούσει για το φαινόμενο της φωτορύπανσης στις πόλεις, δεν έχει διαβάσει πρόσφατα πως και η Λάρισα κατατάσσεται μέσα στις πόλεις της Ελλάδας με τα μεγαλύτερα ποσοστά φωτορύπανσης; Το έχω γράψει αρκετές φορές, πως ένα «καπέλο» πάνω από τα δημοτικά φώτα, περιορίζει το φαινόμενο, φωτίζει αυτό που θέλουμε να φωτιστεί και άρα είναι οικονομικότερο. Είναι ένα θέμα -αυτό της φωτορύπανση και της κάθε …ρύπανσης γενικότερα- που το γνωρίζουν ακόμη και τα παιδιά του δημοτικού. Μόνο οι …μεγάλοι δείχνουμε να το αγνοούμε.

Παρατήρηση τρίτη, φαρμακερή (αλλά και τελευταία): έχω μάθει από τα μικράτα μου πως ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι το βιβλίο. Κάποιοι μου είπαν και για το σκύλο αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Βλέπω πως τα κακομεταχειρίζονται (ακόμη και οι κυνηγοί, οι οποίοι τα φυλακίζουν μέσα σε στενά κλουβάκια κουβαλώντας τα για το …θεάρεστον έργο τους). Τώρα έμαθα και ποιος είναι ο χειρότερος εχθρός του βιβλίου• είναι η δημοτική αρχή Λάρισας και ο πρωθυπουργός της χώρας, δευτερεύοντος. Γιατί; Ματαίωσαν την προγραμματισμένη εκδήλωση-γιορτή του βιβλίου στη Λάρισα, για χάριν του πρωθυπουργού. Και δε θέλω ούτε γκρίνιες αλλ’ ούτε …ουουου!

Κτήμα Χαροκόπου

Χρόνια τώρα ακολουθώ τη διαδρομή Λάρισα-Τύρναβος και Τύρναβος-Λάρισα και εκεί δίπλα στη Γιάννουλη αντικρύζω το οικοδόμημα, γνωστό και ως κτήμα Χαροκόπου, με το παρακείμενο εκκλησάκι. Ποτέ δε στάθηκα να το ατενίσω, παρά μόνον όσο διαρκεί μέσ από το αυτοκίνητο. 'Ωσπου μια μέρα, το επισκέφτηκα και το φωτογράφησα. Το θέαμα με άφησε άφωνο αλλά και η εγκατάλειψη επίσης. Ορθάνοικτη η πίσω πόρτα, τα υποστατικά επίσης με γκρεμισμένες στέγες. Δε μπήκα στο εσωτερικό του κεντρικού οικήματος για το φόβο γκρεμοτσακίσματος. Παρέμεινα στο προαύλιο να φωτογραφίζω και να θαυμάζω.

'Οπως και να 'χει η κατάσταση, κρίμα δεν είναι να καταστραφεί αυτό το οικοδόμημα;

η νότια πλευρά

η ανατολική πλευρά





η βόρεια πλευρά



η βορειοδυτική πλευρά



η δυτική πλευρά







Τα υποστατικά

Η βορεινή είσοδος



οι φούρνοι





Το μικρό εκκλησάκι του Αγ. Χαραλάμπους

Λίγα λόγια:
Από τα μεγαλύτερα αρχοντικά της Θεσσαλίας, ποτισμένο με μνήμες προσωπικοτήτων της τέχνης και της πολιτικής, με κυριότερη αυτή της Μελίνας Μερκούρη, που υπήρξε κάποτε σύζυγος του τσιφλικά Παναγή Χαροκόπου του νεώτερου -μέλος της δυναστείας Χαροκόπου.
Ο Παναγής Χαροκόπος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1835 και πέθανε στην Αθήνα το 1911. Μετανάστευσε σε νεαρή ηλικία στη Ρουμανία, όπου απέκτησε μεγάλη περιουσία από την καλλιέργεια κτημάτων και το εμπόριο σιτηρών. Το 1899 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Ο Παναγής Χαροκόπος ήταν ένας δραστήριος και δυναμικός άνθρωπος. Συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό της γεωργίας στη Ρουμανία και στην Ελλάδα, στην ανάπτυξη της βιοτεχνίας και βιομηχανίας και στην διαμόρφωση του τραπεζικού συστήματος. Επιπλέον, ανέπτυξε πλούσια κοινωφελή δραστηριότητα, ευεργετώντας τόσο την Ελλάδα όσο και τη Ρουμανία. Το σπουδαιότερο δημιούργημά του υπήρξε η Χαροκόπειος Οικοκυρική και Επαγγελματική Σχολή Θηλέων στην Καλλιθέα, πρόδρομος του σημερινού Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.
Αφού αγόρασε 80.000 στρμ. στο θεσσαλικό κάμπο, εγκαταστάθηκε στο κονάκι το 1900, του οποίου αρχιτέκτονας ήταν ο Μεταξάς. Το κυρίως κτίριο αποτελείται από δύο ορόφους, το υπόγειο και έναν προεξέχοντα πύργο. Με τον ερχομό του στην Ελλάδα, έφερε το πρώτο μηχανικό άροτρο και την πρώτη αλωνιστική μηχανή και φρόντιζε πάντοτε για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των εργατών του και την εκπαίδευση τους στις νέες καλλιέργειες. Ίδρυσε επίσης τη Γεωργική Σχολή στα Φάρσαλα. Το 1910 παραχώρησε 30.000 στρμ. από το τσιφλίκι του για τους κολίγους και το 1911 επί πρωθυπουργίας Βενιζέλου, εκλέχτηκε Βουλευτής.