Δημοτική Επιχείρηση διτρόχων-τριτρόχων ταξί

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα και Προτείνω: από τον Τοπικό Τύπο

Δωρεάν μετακινήσεις με τα ποδήλατα

"26 ποδήλατα από το ΚΕΚ ΔΗΜΗΤΡΑ, παρέλαβε ο Δήμαρχος Λάρισας, με σκοπό να δοθούν προς χρήση από τους Λαρισαίους. Η υπογραφή της δωρεάς έγινε στα πλαίσια του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας χωρίς αυτοκίνητα.
Μέσω ενός οργανωμένου συστήματος παράδοσης-παραλαβής, τα ποδήλατα αυτά θα διατίθενται προς Λαρισαίους και επισκέπτες με σκοπό την προώθηση και χρήση των ποδηλάτων ως κύριο μέσο μεταφοράς στην πόλη".

Με την ευκαιρία αυτή, θάθελα κι εγώ να προσφέρω την …τεχνογνωσία μου, την οποίαν συνοδεύω με το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό (ίδε κατωτέρω). Προτείνω, λοιπόν, ο Δήμος να δημιουργήσει δημοτική επιχείρηση διτρόχων και τριτρόχων ταξί. Με μικρό κόμιστρο, θα μπορούσε να μεταφέρει πολίτες σε κάθε σημείο της πόλης. Τα κέρδη, για τη δημοτική επιχείρηση, είναι εξασφαλισμένα και πολλαπλά:

Τα ταξί αυτά είναι απολύτως φιλικά προς το περιβάλλον, δεν καταναλώνουν ενεργειακά καύσιμα, δεν ρυπαίνουν γενικώς, έχουν μικρό όγκο άρα μπορούν να ελίσσονται ακόμα και στους στενούς δρόμους, έχουν ελάχιστο κόστος συντήρησης, δεν χρειάζεται ειδικό αμαξοστάσιο για τη στέγασή τους, είναι δοκιμασμένα σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (ίδε Βερολίνο), κυκλοφορούν με στέγαστρο το χειμώνα –για τη βροχή) ή ανοικτά το καλοκαίρι (για τη ζέστη). Εππλέον, η δημιουργία αυτής της επιχείρησης θα αποφέρει ένα βαρύ πλήγμα στην ανεργία των Λαρισαίων και κυρίως των νέων. Η Λάρισα, ως επίπεδη πόλη, προσφέρεται για μια τέτοια δραστηριότητα.

ΥΓ. Αν ο Δήμος δεν προχωρήσει στη Δημιουργία αυτής της Δημοτικής επιχείρησης, προτίθεμαι να την δημιουργήσω και να την αναλάβω.

ομαδικό και για κους κους

ειδική έκδοση και για μεταφορά παιδιών

Για μια ομορφότερη Λάρισα

Πρόσφατα βρέθηκα στο Βερολίνο, μια πόλη τεράστια -σε έκταση και πληθυσμό- σε σύγκριση με τη Λάρισα, μια πόλη ανθρώπινη στην οποίαν με ευχαρίστηση θα μπορούσα να ζήσω. Περπάτησα σε μεγάλα, άνετα, δεντροσκιασμένα πεζοδρόμια χωρίς τεχνητά ή φυαικά εμπόδια, δίπλα σε ποδήλατα που κινούνταν σε ένα ευρύτατο δίκτυο ποδηλατοδρόμων -αλλά και με πολίτες φιλικά κείμενους προς την ποδηλασία.

Περιπλανήθηκα σε μεγάλα πάρκα όπου το τσιμέντο και οι τσιμεντένιες πλάκες απουσίαζαν παντελώς ο δε θόρυβος των αυτοκινήτων μακρινή ανάμνηση.

Η καθαριότητα στους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τα πάρκα ήταν άριστη.

Είδα σχολεία και παιδικούς σταθμούς χωμένους στο πράσινο, με πράσινες χωμάτινες αυλές αλλά και όπου ήταν τσιμεντένιες ήταν δεντροσκιασμένες. Οι αύλειοι χώροι φιλικοί για τους μικρούς και μεγάλους μαθητές και ακούντως φυλαγμένοι.

Παιδικός σταθμός

Χρησιμοποίησα, όποτε χρειάστηκα, δημόσιες τουαλέτες, διακριτικές, καθαρές και φιλικές προς τους ανθρώπους και το περιβάλλον.

Από την άλλη, δε συνάντησα πεζόδρομους μιας και τα πεζοδρόμια ήταν παντού, στο κέντρο και τις γειτονιές τεράστια. Δε συνάντησα αδέσποτα σκυλιά αλλά και ούτε ακαθαρσίες ζώων στα πεζοδρόμια και τους δρόμους. Δεν άκουσα κορναρίσματα εκνευρισμένων και βιαστικών οδηγών αλλά είδα πολλούς και ανέμελους ποδηλάτες. Δεν είδα διαφημιστικές πινακίδες στα κτίρια, δημόσια ή ιδιωτικά, παρά μόνο στα καταστήματα του ισογείου.

Πόσο δύσκολο αλήθεια, θάναι να ζήσουμε και να δούμε και την πόλη μας, τη Λάρισα, έτσι ή κάπως έτσι; Να ξυπνήσουμε ένα πρωινό και να συνειδητοποιήσουμε πως ζούμε σε μιά ...άλλη Λάρισα, φιλική, ανθρώπινη, αγαπημένη. Πολύ, λίγο ή καθόλου; Νομίζω πως μπορούμε, φτάνει να θέλουμε, να το θελήσουμε ΟΛΟΙ. Και αυτό δε θάναι αποτέλεσμα προσπάθειας κάποιων Αρχών, αλλά όλων εμάς, εμάς που την αγαπάμε και που επιλέξαμε -ή μας έτυχε- να ζήσουμε εδώ.

Οι άνθρωποι στην απάνθρωπη πόλη

Από λάθος σε λάθος, από ολίσθημα σε ολίσθημα, από καταστροφή σε καταστροφή. Εδώ στη Λάρισα οι Τοπικές Αρχές δεν συμπαθούν τους κατοίκους της. Ίσως γίναμε πολλοί και ...κοστίζουμε! Θέλουν να μας διώξουν από την πόλη αλλά δε μας λένε και πού να πάμε; Συμπαθούν περισσότερο τα τροχοφόρα, τα τρένα, τ’ αεροπλάνα από τα …ζωντανά της. Προτιμούν το θόρυβο, τη μόλυνση, τη ρύπανση, την ηχορύπανση. Προτιμούν το διοξείδιο του άνθρακα από το οξυγόνο. Εκτιμούν περισσότερο την …προσφορά του τσιμέντου και της πίσσας από αυτήν του πρασίνου. Καταστρέφουν τους φυσικούς πνεύμονες οξυγόνου, αναψυχής, περιπάτου και γενικά της ζωής. Τα παραδείγματα πάμπολλα. Αναφέρω ενδεικτικά:

• Κόβουν δέντρα (Πηνειός, Πλατεία Μπλάνα κ.ά.) και φυτεύουν τσιμέντο (από τα δεντράκια που φυτεύτηκαν στο ποτάμι, πολλά έχουν ξηραθεί και τα περισσότερα χαροπαλεύουν. Μια επίσκεψη θα σας πείσει).
• Σχεδιάζουν -με τη βοήθεια …μελέτης συγκοινωνιολόγων- να χαλάσουν πεζοδρόμια (πεζόδρομοι κέντρου) και να τα κάνουν αυτοκινητόδρομους.
• Διατείνονται ότι έχουν κατασκευάσει το μεγαλύτερο σε μήκος ποδηλατόδρομο αλλά ..ημιτελή, μάλλον χωρίς σχεδιασμό (ποδηλατόδρομος σημαίνει να ξεκινάς από το σπίτι με ποδήλατο και να φτάνεις στον προορισμό σου κινούμενος σε ποδηλατόδρομο και μόνο).
• Καταστρέφουν χώρους περιπάτου, αναψυχής (λεωφόρος Υγείας, Αλκαζάρ) για να κατασκευάσουν περιφερειακές λεωφόρους (θέλω σ’ αυτό το σημείο να συγχαρώ τους οραματιστές αυτού του τεράστιου έργου που γέμισαν την περιοχή εκείνη με τσιμέντο και πίσσα, διοχετεύοντας την κίνηση στην πολύβουη Ηρώων Πολυτεχνείου. Ένα χώρο περιπάτου και πρασίνου ζητούσαμε, έναν όγκο τσιμέντου και πίσσας βρήκαμε).
• Αγωνίζονται να μετατρέψουν το στρατιωτικό αεροδρόμιο σε πολιτικό, χωρίς να νοιάζονται για τη βαριά ρύπανση και ηχορύπανση που ούτως ή άλλως το πρώτο δημιουργεί (μία μελέτη-έρευνα στους κατοίκους της περιοχής γύρω από το αεροδρόμιο τι ιατρικά αποτελέσματα θα έδινε άραγε;).
• Δε μας φτάνουν τα τόοοσα στρατόπεδα, το τρένο με τις γραμμές του, η παλιά εθνική οδός που κατακερματίζουν την πόλη και δεν την αφήνουν να αναπτυχθεί σωστά; Πρέπει να ...σχεδιάσουμε κι άλλα τέτοια εξαμβλώματα;

Αναρωτιέμαι, τι νόημα θα έχουν όλ’ αυτά για τους Λαρισαίους όταν η πόλη θα γίνει γι αυτούς εχθρική; Τι νόημα θα έχει η ζωή μας σε μια εξελισσόμενη τσιμεντούπολη; Τι νόημα θα έχει η ζωή του πολίτη όταν θα κινείται ανάμεσα σε χιλιάδες τροχοφόρα με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η …συμβίωση; Φυσικά, σε άλλες χώρες και υπό άλλες προϋποθέσεις ίσως να είχε νόημα. Αν για παράδειγμα στην πόλη άλλαζε η χρήση γης. Οι κατοικίες να μεταφερθούν σε χωριά-οικισμούς εκτός κέντρου -περιφερειακά εκτός Λάρισας- και το κέντρο, η Λάρισα, λειτουργούσε ως αγορά. Αλλά αυτά τα έργα, με τέτοιους άρχοντες Τοπικής Αυτοδιοίκησης που διαθέτουμε και τέτοιες νοοτροπίες που κουβαλούνε, ποτέ δε θα γίνουν. Θέλουν οραματιστές και τέτοιοι έπαψαν να υπάρχουν ή …τους πάτησε το τρένο. Γι αυτό, θα πρέπει οι κάτοικοι να αντιδράσουμε, να ξυπνήσουμε, να ξεσηκωθούμε. Δεν πάει άλλο. Για τη διαβίωσή μας ρε γμτ! Αλλιώς, ας ψάξουμε έναν άλλο τόπο για να ζήσουμε. Αν όχι εμείς, που μεγαλώσαμε, τουλάχιστον τα παιδιά μας. Εκτός κι αν...

ΥΓ. Αποφάσισα σ'αυτή την ανάρτηση να μην ανεβάσω σχετικές φωτογραφίες. Αφού πρόκειται για καταστάσεις που όλοι και όλες βλέπουμε καθημερινά δίπλα μας, απέναντί μας, πίσω μας, από πάνω και από κάτω μας. Οπότε οι δικές μου φωτογραφίες θα ήταν περιττές...

'Αλλη μία Παγκόσμια πρωτοτυπία στη Λάρισα

'Ακουσα, 'Εφριξα και Ανάρτησα: στο Δημοτικό ραδιόφωνο Λάρισας

Λοιπόν, η Δημοτική Αρχή Λάρισας σκέφτηκε για άλλη μία φορά να …πρωτοτυπήσει. Πώς; Διαβάστε παρακάτω.

• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες της πόλης και δη του κέντρου της
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών του κέντρου της πόλης
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των καταστηματαρχών του κέντρου της πόλης
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των οδηγών-εποχούμενων στο κέντρο της πόλης
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες του Αστικού ΚΤΕΛ
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των delivery boys
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες του Σωματείου φορτηγών-μεταφορών
• Αφού έλαβε υπόψη της τις ανάγκες των φορτοεκφορτωτών

Απεφάνθη και αποφάσισε

Να διανοίξει -δηλαδή να χαλάσει- τον πεζόδρομο της Παπακυριαζή ή της Πατρόκλου, ανάμεσα στην Παπαναστασίου και Μ. Αλεξάνδρου. Διότι –άκουσον άκουσον- αν κάποιος οδηγός ανεβαίνοντας την Παπαναστασίου ξεχάσει να στρίψει από Ηπείρου για να φύγει δεξιά θα πρέπει να διασχίσει ολόκληρη την Παπαναστασίου, να κάνει τον κύκλο της Κεντρικής πλατείας, να στρίψει στη Μ. Αλεξάνδρου και μετά να πάει εκεί που θέλει! Κι εγώ ρωτάω: ας πούμε πως διανοίγεται η Πατρόκλου και ο αφηρημένος οδηγός ξεχάσει πάλι να στρίψει, γιατί να μη διανοιχτεί και η Παπακυριαζή; Ε; Κρίμα δεν είναι να κάνει πάλι τον κύκλο; Και έχει, λέει και τη συμπαράσταση του Προέδρου του Αστικού ΚΤΕΛ. Καλά βρε άνθρωποι, κουκούτσι μυαλό δεν έχετε; Σε άλλες πόλεις κλείνουν το κέντρο για τα τροχοφόρα ή βάζουν διόδια και προσπαθούν να δημιουργήσουν πεζοδρόμους κι εσείς εδώ διανοίγεται πεζοδρόμους μετατρέποντάς τους σε δρόμους; Ο tempora! Ο mores! Και ο Θεός να μας φυλάει από τους 'Αρχοντες αυτού του τόπου.