• Αρχαίο θέατρο Α΄ Λάρισας

•	Αρχαίο θέατρο Α΄ Λάρισας
Χτισμένο στη νότια πλευρά του λόφου φρούριο τον 3ου αιώνα π.Χ., όπου κατά την αρχαιότητα δέσποζε η οχυρωμένη ακρόπολη της πόλης, είναι ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα θέατρα της περιόδου. Εκτός από την χρήση του για ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων χρησιμοποιήθηκε και για τις συνελεύσεις του κοινού των Θεσσαλών. Κατά την ρωμαϊκή περίοδο μετατράπηκε σε αρένα, και έγινε μεταφορά των θεατρικών δρώμενων της πόλης στο Β΄ Αρχαίο θέατρο.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Επιτέλους μια άσπρη μέρα στη Λάρισα



Ευπρόσδεκτες οι …ζόρικες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη Λάρισα και έφεραν επιτέλους το χιόνι στην πόλη μας. Φυσικά ομιλώ εκ του ασφαλούς, στο ζεστό μου διαμέρισμα, πίσω από τα διπλά θερμομονωτικά τζάμια, ντυμένος γερά, με μια κούπα τσάι στα χέρια μου. Οι στέγες και τα κεραμίδια άσπρισαν, τα αυτοκίνητα άσπρισαν, οι αλάνες άσπρισαν, βγήκε και ο ήλιος, μόνο ο ...τρελλοαέρας χαλάει τη διάθεση. Χαίρομαι δε τα παιδάκια που κρύο και …ακραίες καιρικές συνθήκες δεν καταλαβαίνουν και βγαίνουν έξω να παίξουν χιονοπόλεμο. Μια μεγάλη αλάνα στη γειτονιά που μένω, γέμισε πρωί πρωί παιδάκια και χαρούμενες φωνές. Κι εκεί που δεν υπάρχουν αλάνες, τα παιδιά είναι στους δρόμους και παίζουν χιονοπόλεμο «καθαρίζοντας» τ’ αυτοκίνητα από το χιόνι. Φυσικά, όπως όλα τα καλά έτσι κι αυτό το χιόνι λίγο θα κρατήσει. Έτσι κι αλλιώς, αυτό το ειδυλλιακό το τοπίο, πολύ μας έλειψε μεσ’ τη γενική καταχνιά. Μακάρι οι μέρες μας να ήταν τόσο λευκές -κυριολεκτικά και μεταφορικά- όσο η σημερινή. (Δε θέλω να γκρινιάξω σήμερα).

Τούτες εδώ τις μέρες το μυαλό και η σκέψη μας –και φυσικά όχι μόνον αυτά- καλό θα ήταν να είναι μαζί με τους καμπόσους συμπολίτες μας που κρυώνουν λόγω των πολλαπλών αδυναμιών και δυσχερειών τους. Δυστυχώς αυτή η κατηγορία συνανθρώπων μας ζουν στη γη ab aeterno. Είναι το alter pas του ευδαίμονα εαυτού και απάνθρωπου πολιτισμού μας. Και μη μου πείτε c’ est la vie, γιατί δεν μπορώ να με …διανοηθώ στη θέση αυτών. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν, πολλά μπορούμε να προσφέρουμε, αν όχι κατάλυμα τουλάχιστον ένα ζεστό φαί. Θα μπορούσα μάλιστα να σας προτείνω τα διάφορα συσσίτια κάποιων θεόπνευστων και σεβασμιότατων εφημέριων, όπως για παράδειγμα το συσσίτιο των Αγίων Σαράντα, έργο του Πατέρα Παύλου, του γνωστού, σεβάσμιου και αγαπητού σε όλους μας παπαΠαύλου. Ο ...οβολός μας είναι πάντοτε ευπρόσδεκτος, κατόπιν συνεννόησης με την καλή μαγείρισσα του συσσιτίου. Τότε πραγματικά θα νοιώσουμε το ...κατάλευκο τοπίο και στις καρδιές μας.

Την καλημέρα μου σε όλες και όλους!


Ανατρέχοντας στο φωτογραφικό μου αρχείο, βρήκα μια χιονισμένη φωτογραφία από την ίδια πλατεία. Μόνο που σήμερα λείπουν τα δέντρα και η βλάστηση.

1 σχόλιο:

KitsosMitsos είπε...

Μια ευχάριστη ημέρα, έτσι γι αλλαγή...
Λευκή καλημέρα.