Διάβασα, Είδα, ‘Ακουσα και ‘Εγραψα:
Όταν διάβασα στον ημερήσιο Τύπο για την κατάληψη του, εγκαταλελειμμένου εδώ και μια πενταετία επί της Ασκληπιού και Ηπείρου, κτιρίου του Περιφεριακού Υποκαταστήματος ΙΚΑ Λάρισας από τον Ι.Κ.Α. (Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης), το καταυχαριστήθηκα. Δε μπορεί, σκέφτηκα, κάποια μέρα θα ξυπνούσε ο κόσμος και θα αντιδρούσε. Κόντρα στη νωχελικότητα (εσκεμμένη ή όχι) των κρατούντων (σίγουρα έχετε διαβάσει για τις καταγγελίες και τις μηνύσεις που αφορούν στην ενοικίαση του κτιρίου για την προσωρινή εγκατάσταση του ΙΚΑ).
Και χρειάστηκαν αυτοί οι …παλιοαναρχικοί να μας δώσουν το πρώτο (κι εύχομαι όχι το τελευταίο) μάθημα αντίδρασης απέναντι στη λιμνάζουσα συνείδησή μας και στην αδρανούσα κοινωνία. Και τελικά αποδεικνύεται μέρα ότι δεν πρόκειται για …τύπους που θέλουν ένα ..στέκι για να …βαράνε ενέσεις, αλλά για μια δραστήρια ομάδα νέων. Στόχος είναι η αξιοποίηση του κτιρίου ως ελεύθερου κοινωνικοπολιτικού χώρου, ενώ για την ώρα όσα άτομα συμμετέχουν, έχουν ξεκινήσει προσπάθεια καθαρισμού. Σήμερα μάλιστα διάβασα πως όσοι συγκρότησαν τον Ι.Κ.Α. δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια, καταγγέλλοντας την κρατούσα κατάσταση αλλά ανέλαβαν και πρωτοβουλίες. Χθες για παράδειγμα είχαν συνάντηση με επιτροπή κατοίκων ώστε να κάνουν τους περίοικους συμμάχους τους στην αξιοποίηση και τον καλλωπισμό του κτιρίου. Και οι πολίτες πάντα έχουν δύναμη...
Μου θυμίζει μια αντίστοιχη κατάσταση στην Αθήνα, στη συνοικία Κ. Πατησίων, μια ασφυκτικά πυκνοκατοικημένη συνοικία, όπου το δημοτικό της περιοχής στεγαζόταν σ’ ένα διώροφο σπίτι. Οι γονείς τότε, είχαμε κάνει σωρό διαβήματα για τη μεταστέγαση του σχολείου, αντιλαμβανόμενοι τη δυσκολία του εγχειρήματος μιας και οι ελεύθεροι χώροι ήταν ελαχιστότατοι. Κάποια μέρα μάθαμε πως ο ΟΣΚ δέσμευσε ένα χώρο, επί της Ευγενίου Καραβία, τον μοναδικό ίσως ελεύθερο χώρο της περιοχής, ο οποίος ήταν κατάφυτος, με ένα νεοκλασικό στην μέση και εγκαταλελειμμένος (θυμίζω για όσους αγνοούν, πως στην παλιά Αθήνα τα Κ. Πατήσια ήταν τόπος …εξοχής με περιβόλια και νεοκλασικά κτίρια). Χαρήκαμε. 'Ομως στη συνέχεια πληροφορηθήκαμε πως, μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί ακόμα ένας ελεύθερος χώρος πρασίνου, οι υπόλοιποι κάτοικοι κατέλαβαν τον χώρο και εμπόδισαν τον ΟΣΚ να υλοποιήσει το σχέδιό του. Έκτοτε, ο χώρος αυτός, καίτοι δεσμευμένος, παραμένει ουσιαστικά ελεύθερος προς χρήση και τέρψιν των κατοίκων. Δε γνωρίζω τι απέγινε το θέμα που αφορούσε τη μεταστέγαση του σχολείου, γνωρίζω όμως πως το αποτέλεσμα τη κινητοποίησης τοων κατοίκων έσωσε έναν πνεύμονα οξυγόνου. Και σήμερα, αναγνωρίζω πως το εγχείρημά τους ήταν σημαντικότερο από τη μετεγκατάσταση του σχολείου.
Είθε, ο νέος ...φορέας που ιδρύθηκε -για τον άλλο Ι.Κ.Α. αναφέρομαι- να δώσει το έναυσμα για παρόμοιες ενέργειες. Αμήν!
ΥΓ.2. Οι φωτογραφίες είναι ...δανεισμένες από της εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου