Αξιοποίηση και όχι ...καταπόνηση των αύλειων χώρων διδακτηρίων

Θα ξαναγράψω για τη μανία κάποιων ανθρώπων, στην προκειμένη περίπτωση δε γνωρίζω αν η ευθύνη βαρύνει τη δημοτική αρχή ή τον ΟΣΚ, να «φυτεύουν» κτίρια μέσα σε …συμπυκνωμένες αυλές σχολείων. Δεν υπάρχουν χώροι παρακείμενοι, ελεύθεροι για να κτίσουν κλειστά γυμναστήρια ή να προσθέσουν αίθουσες διδασκαλίας και βρίσκουν την εύκολη λύση. Χρησιμοποιούν την απλή μέθοδο των …ψιλικατζήδων·περιορίζουν τον υπάρχοντα χώρο, τον αύλειο χώρο, τον χώρο άσκησης και εκτόνωσης των παιδιών για να κτίσουν εκεί τις κατασκευές. Η γονείς-κηδεμόνες δεν είναι άμοιροι των ευθυνών τους. Υπάρχουν χώροι ελεύθεροι, ας είναι και κάπως μακρύτερα -μη τα θέλουμε και όλα γύρω μας- για την ανέγερση διδακτηρίων με σύγχρονες προδιαγραφές, με προοπτική, με χώρους για όλες τις σχολικές ή εξωσχολικές δραστηριότητες.

Φέρνω για παράδειγμα το δημοτικό και νηπιαγωγείο στον 'Αγιο Κωνσταντίνο. Όταν κατεδαφίστηκε ...έφεξε ο χώρος, η γειτονιά. Και αντί στη θέση του να δημιουργηθεί μια πανέμορφη όαση στην πυκνοκατοικημένη περιοχή, αντέδρασαν οι γονείς στην προοπτική να μεταφερθούν τα παιδιά τους σε άλλα, μακρύτερα σχολεία. Και η ανέγερση ξεκίνησε, οσονούπω παραδίδονται τα διδακτήρια με έναν αύλειο χώρο ελαχίστων τετραγωνικών για να χωρέσει τις ανάγκες των σχολείων. Αμφιβάλλω αν σε κάποιο διάλειμμα, θα χωράνε όλα τα παιδιά, απλά να στέκονται όρθια. Και ας μη μιλήσουμε για την ώρα της γυμναστικής ή άλλων δραστηριοτήτων. Προχτές, παραμονές της εθνικής γιορτής, οι μαθητές του σχολείου έκαναν την πρόβα της παρέλασης στην αυλή της εκκλησίας.

Τα παραδείγματα είναι πολλά. Έκανα μια βόλτα και φωτογράφισα ορισμένα.
Νηπιαγωγείο σε μονοκατοικία σε δρόμο κάθετο της Νικηταρά. Εδώ δε μιλάμε καν για αυλή. Πώς περιμένουμε τα μικρά παιδιά να αναπτυχθούν σωστά σ’ αυτό το χώρο στα πρώτα βήματα της ζωής τους;

Οι αυλές του 4ου Γυμνασίου-Λυκείου έχουν μικρύνει για να χωρέσουν στις αυλές τους και άλλα διδακτήρια, δημοτικά και νηπιαγωγεία.

Μπροστά στα παράθυρα και την είσοδο του ενός σχολείου, κτίστηκε άλλο

Στην αυλή του απέναντι σχολείου -1ο Λύκειο- κτίζεται κλειστό γυμναστήριο, για να στεγάσει φυσικά τις ανάγκες των μαθητών για γύμνασή τους σε κλειστούς χώρους, αλλά ταυτόχρονα περιόρισε σημαντικά και την αυλή.

Στην αυλή του 10ου δημοτικού σχολείου, εκεί στην πρώην Ακαδημία, «φυτεύτηκε» κατ’ αρχάς ένα μεγάλο κλειστό γυμναστήριο, τη συντήρηση του οποίου δεν μπορεί να διατηρήσει το συγκρότημα του 2ου Γυμνασίου και Λυκείου κι έτσι παρέμεινε στο Δήμο, για να αθλούνται ομάδες ή προγράμματα άθλησης για μεγάλους. Οι μαθητές έμειναν αστέγαστοι. Εν συνεχεία, κτίστηκε δίπλα άλλο μικρό γυμναστήριο για τις ανάγκες του δημοτικού. Ο ζωτικός χώρος των μικρών μαθητών περιορίστηκε ακόμη περισσότερο.

Αριστερά το διδακτήριο, δεξιά οι τουαλέτες, στος βάθος, το μικρό κτίριο είναι το γυμναστήριο του δημοτικού και πίσω από αυτό ξεχωρίζει το άλλο κλειστό γυμναστήριο, για τις ανάγκες των ομάδων.

Και τώρα μαθαίνω πως ο Δήμος επέλεξε μια γωνιά στον χώρο που φιλοξενούσε παλαιότερα το ορφανοτροφείο, τη βορειοανατολική του γωνία, εκεί που σήμερα μέτρησα 33 πανύψηλα πεύκα, για να οικοδομήσει ένα χώρο πολλαπλών εκδηλώσεων, για τις ανάγκες των παρακείμενων διδακτηρίων (κάποτε υπήρχε το αμφιθέατρο του ΠΕΚ, αλλά τώρα λειτουργεί ως εστιατόριο και εργαστήρια για της ανάγκες του πανεπιστημίου). Θα κοπούν δέντρα για να κτιστεί τσιμέντο. Τουλάχιστον, αν δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, θα πρέπει οι Σύλλογοι των διδασκόντων μαζί με τις Μαθητικές Κοινότητες, σήμερα αν είναι δυνατόν, να βρουν χώρο μέσα στον ιστό της πόλης και στην ίδια περιοχή –να τον υποδείξουν ή να τους υποδειχθεί- και να φυτέψουν πολλαπλάσιο αριθμό δέντρων από αυτά που θα κοπούν. Μόνον έτσι διατηρείται η ισορροπία στο φυσικό περιβάλλον. Πότε θα το καταλάβουμε μικροί και μεγάλοι;

Αυτός ο χώρος θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιείται από τους μαθητές των δύο διδακτηρίων για τις ανάγκες των γυμναστικών τους ασκήσεων, κάτω από τη σικά και τη δροσιά των πεύκων.

Οι 2 πρώτες φωτογραφίες, μέσα από την αυλή του πρώην ορφανοτροφείου

φωτογραφία του αλσυλίου από το απέναντι πεζοδρόμιο, επί της Ηρ. Πολυτεχνείου

Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει κι άλλα πολλά τέτοια παραδείγματα που αφορούν σε σχολικά διδακτήρια και πώς καταστρέφονται οι περιβάλλοντες χώροι, αντί να αξιοποιούνται. Ένα παράδειγμα τέτοιας αξιοποίησης θα μπορούσε να είναι ο χώρος στον οποίον φιλοξενείται το 9ο Λύκειο με το 14ο γυμνάσιο και τα δημοτικά-νηπιαγωγεία. Πιο συγκεκριμένα, το ανάχωμα. Το οποίο θα μπορούσε να φυτευτεί και να αξιοποιηθεί κατάλληλα, με τη συνδρομή των μαθητών και τις οδηγίες της Υπηρεσίας Πρασίνου.