Διάβασα, Είδα και Άκουσα πως …Ένας χώρος περιπάτου διαμορφώθηκε από το Δήμο Λαρισαίων, στο ανάχωμα πίσω από το συγκρότημα των σχολείων και του ΑΤΑ, μήκους περίπου 700 μέτρων και πλάτους 7 μέτρων.
Ο συγκεκριμένος χώρος, πριν την ολοκλήρωση των εργασιών διαμόρφωσης ήταν απροσπέλαστος και δύσβατος, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο αναψυχής. Όλοι οι συμπολίτες έχουν τη δυνατότητα πλέον να χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο χώρο, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών και των εκπαιδευτικών των σχολείων της περιοχής, για τον περίπατό τους.
Ο συγκεκριμένος χώρος, πριν την ολοκλήρωση των εργασιών διαμόρφωσης ήταν απροσπέλαστος και δύσβατος, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο αναψυχής. Όλοι οι συμπολίτες έχουν τη δυνατότητα πλέον να χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο χώρο, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών και των εκπαιδευτικών των σχολείων της περιοχής, για τον περίπατό τους.
'Οταν το διάβασα χάρηκα, ποιός άλλωστε δε θα χαιρόταν; Γιατί αφ’ ενός μεν, κάπου εκεί κοντά μένω και θα μπορώ να τον χρησιμοποιώ και αφ’ ετέρου, σκέφτηκα πως κάποιοι εκεί στο Δήμο έχουν και οικολογικές ευαισθησίες. Κατάλαβαν τελικά τι χρειάζεται αυτή η πόλη και οι πολίτες -πέραν από δρόμους, πλατείες, γκαράζ- και τους το προσφέρουν. Αλλά φευ. Μόλις είδα τη φωτογραφία, με τον αντιδήμαρχο Αστικής Ανάπτυξης και την προϊσταμένη του τμήματος Οδοποιίας της Διεύθυνσης Τεχνικών να ποζάρουν σαν …γύφτικα σκεπάρνια πάνω στην άσφαλτο (αγαπητοί ROM, sorry) και να διαβάζω και τις …εξαγγελίες τους σχετικά με την πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να συνεχίσει τη διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων σε όλες τις συνοικίες της πόλης με στόχο να προσφέρει χώρους αναψυχής και περιπάτου σε όλους τους συμπολίτες μας, ε κάπου εκεί …πηρακρανιώθηκα! Αν αυτό εννοούν χώρο περιπάτου τότε είναι …βαθειά νυχτωμένοι. Έχουν κάνει τόοοοσα και τόοοοσα ταξίδια σε πρωτεύουσες άλλων χωρών, έχουν δει πουθενά γυμνούς, ξερούς και …πισσένιους (ή τσιμεντένιους) χώρους περιπάτου; Η μήπως στρωμένους με χαλίκι, δεντροφυτεμένους και δεντροσκιασμένους εκεί όπου περπατάς και αναπνέεις, περπατάς και δροσίζεσαι (ή τέλος πάντων δεν …καίγεσαι), περπατάς και ξεχνιέσαι…
Αλλά τι λέω, αφού έχουν δείξει κατά καιρούς την …πράσινη ευαισθησία τους. Παντού κόβουν δέντρα, ξεριζώνουν δέντρα και είτε φυτεύουν τσιμέντο (ίδε πλατεία Μπλάνα), είτε παραχωρούν εκτάσεις για την …ανάπτυξη καφέ-μπαρ (ίδε πλατεία ταχυδρομείου και πρόσφατα πλατεία Νεάπολης), είτε φυτεύουν γκαζόν (υπόλοιπες πλατείες). Κάποιος πρέπει να τους πει για την αξία του πράσινου (επαναλαμβάνω, του πράσινου και όχι του γκαζόν) στον ιστό της πόλης.
Στις φωτογραφίες κάτω, ένα δείγμα χώρων περιπάτου και αναψυχής
3 σχόλια:
Κάτι τέτοια είναι που δεν μου λείπουν καθόλου από την Ελλάδα και με κάνουν να εκτιμώ την Γερμανία περισσότερο.
Η σύγκριση τσακίζει κόκκαλα...
@mata: δε λέω να φύγουμε από Ελλάδα
@kitsomitso: μοιραία έρχεται
Δημοσίευση σχολίου