Τι 28, τι 30; Χίλιοι καλοί ...χωράμε!!

Είδα, Άκουσα, Διάβασα στον τοπικό Τύπο πως…
«Έτοιμη»... για το Σχολείο Ν. Σμύρνης, δηλώνει η Νομαρχία Λάρισας -σε συνεννόηση με το Δήμο Λάρισας- για το οικόπεδο αλλά…

Η πραγματικότητα λέει πως υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα με τις σχολικές αίθουσες στην πόλη της Λάρισας. Τελευταίο παράδειγμα, οι μαθητές της τρίτης τάξης του 7ου Γυμνασίου• στην περιοχή οδού Βόλου, πίσω από την «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ». Οι αρμόδιοι δε ξέρουν τι να τους κάνουν. Λίγο πριν τις απολυτήριες εξετάσεις τους, οι μαθητές ρωτήθηκαν για το λύκειο προτίμησης τους και η πλειονότητα δήλωσε το 2ο Γενικό Λύκειο Λάρισας. Προφανώς διότι τους εξυπηρετεί το δρομολόγιο του αστικού ΚΤΕΛ. Έλα όμως που το 2ο έχει υπερκορεστεί και δεν υπάρχουν άδειες σχολικές αίθουσες. Έτσι, οι αρμόδιοι σκέφτηκαν να τους κατανείμουν στο 9ο, 2ο, 5ο ακόμα και στη Χαραυγή. Εξ όσον γνωρίζω, ήδη το 9ο έχει κάνει προγραμματισμό με 2 τμήματα επιπλέον των αιθουσών τις οποίες διαθέτει (τα δύο αυτά τμήματα θα λειτουργούν πού;). Πού να δεχτεί και άλλους μαθητές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το 2ο. Αναγκάζονται τα σχολεία να χρησιμοποιούν τις αίθουσες εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών αλλά και της Πληροφορικής ή και της Σχολικής Βιβλιοθήκης ως αίθουσες διδασκαλίας. Άρα παύουν οι εν λόγω αίθουσες να χρησιμοποιούνται όπως αρχικά σχεδιάστηκαν.

Οι αρμόδιοι …έχουν «λύσεις»• ο νομοθέτης προέβλεψε γι αυτούς. Η σχετική εγκύκλιος αναφέρει για τμήματα των 30 μαθητών, ενώ με την ανοχή των προϊσταμένων τα τμήματα …σταματούν στους 28. Άρα, επί δύο μαθητές κάθε τμήμα σε κάθε σχολείο, το πρόβλημα της κατανομής των μαθητών λύνεται. Εμ δεν είναι έτσι απλή αριθμητική, τι 28 τι 30; Ούτε είναι δίκαιο να θυμηθεί και να αναρωτηθεί κανείς, μα πώς λειτουργούσαν τότε με 50 ή και 60 μαθητές ανά αίθουσα. Τι θέλετε δλδ, η πρόοδος να μας οδηγεί σε βήματα προς τα πίσω; Ήδη, μια σχολική αίθουσα, ένα τμήμα με 28 μαθητές θεωρείται υπέρκορο. Ενώ, αν το ίδιο τμήμα λειτουργήσει με 26 μαθητές, αμέσως όλοι -μαθητές και διδάσκοντες- νοιώθουν να ανασαίνουν, νοιώθουν την αποφόρτιση, λειτουργούν καλύτερα.

Θα μου πείτε, τι λύσεις προτείνεις; Μία (ή δύο αν θέλετε). Για το συγκεκριμένο πρόβλημα (μαθητές τρίτης τάξης 7ου γυμνασίου) να κτιστεί ένα λύκειο στην περιοχή. Η εν λόγω περιοχή αναπτύσσεται οικοδομικά. Συγκεντρώνονται ή μετακινούνται σ’ αυτήν οικογένειες, είναι σχετικά απομακρυσμένη από τα -τρόπος του λέγειν- γειτονικά λύκεια άρα επιτακτική η ανάγκη για νέο κτίριο. Ήδη, στο Δημοτικό σχολείο που κτίστηκε και λειτουργεί εδώ και 5 περίπου χρόνια -πίσω από τις εγκαταστάσεις του ΟΤΕ, στην οδό Βόλου- ξεκίνησαν έργα προσθήκης σχολικών αιθουσών, οι οποίες ολοκληρώνονται. Τόσο ραγδαία είναι η οικιστική ανάπτυξη της εν λόγω περιοχής.
Γενικότερα το πρόβλημα της κατανομής των μαθητών σε σχολεία λύνεται με την αλλαγή ή ορθή οριοθέτηση των οδών ανά σχολείο. Ποια είναι η μέχρι τώρα συνήθης πρακτική των γονιών. Εγγράφουν το/α παιδιά τους σε γυμνάσιο της προτίμησής τους, άσχετα με την περιοχή στην οποίαν κατοικούν, οπότε …αυτοδίκαια το παιδί τους, αποφοιτώντας από το γυμνάσιο εγγράφεται στο διπλανό λύκειο. Αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα με το 2ο γυμνάσιο-2ο λύκειο. Έτσι παρατηρείται συσσώρευση μαθητών σε ορισμένα σχολεία και …έλλειμμα σε άλλα. Σκεφτείτε πως πριν από 15 περίπου χρόνια, ο μαθητικός πληθυσμός του 2ου λυκείου ήταν τέτοιος που ανάγκασε τους αρμόδιους να δημιουργήσουν το 9ο λυκ. για να αποσυμφορηθεί το 2ο λυκ. Το 9ο δλδ, είναι …θυγατρικό του 2ου. Η ραγδαία ανάπτυξη της περιοχής αυτής -με την αντιπαροχή- κατέστησε και τα δύο λύκεια υδροκέφαλα.

Συμπέρασμα: υπάρχουν λύσεις που λύνουν οριστικά το πρόβλημα. Αυτές κοστίζουν. Οι αρμόδιοι ας τις κοιτάξουν για να τις υλοποιήσουν άμεσα. Με …μερεμέτια, με απλή αριθμητική, με «μεταφορές» μαθητών δεξιά-αριστερά ή ακόμα και με εγκατάσταση κοντέινερ (γιατί ακούστηκε και αυτή η πρόταση), το πρόβλημα δε λύνεται, αλλά παρατείνεται και μεταφέρεται για το μέλλον, διογκούμενο. Το μεγάλο ζητούμενο -κάτι που έχω γράψει άπειρες φορές- είναι η στάση των Συλλόγων καθηγητών, της ΕΛΜΕ αλλά κυρίως των Γονέων-Κηδεμόνων. Χωρίς αυτούς, οι αρμόδιοι φορείς δεν …κινούνται, δεν λύνουν. Απλά μπαλώνουν. Καλά για οράματα και προβλέψεις, αφήστε τα να πάνε! Βαθειά μεσάνυχτα.

Και κάτι άλλο, τώρα που μας προέκυψαν και τα ΣΔΙΤ, είμαι περίεργος πώς θα διαμορφωθεί το τοπίο.