Πηνειός και Ασωπός σε παράλληλη πορεία

Διαβάζω και παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό την προσπάθεια που καταβάλει η τοπική εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Ε), για την ανάδειξη της ...φθίνουσας πορείας του Πηνειού, εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Το Νοέμβρη του 2008, η «Ε» είχε αναδείξει το πρόβλημα των αυτοσχέδιων χωματερών και της ρύπανσης στις παρόχθιες περιοχές καθώς και στο παραποτάμιο δάσος προκαλώντας την άμεση αντίδραση των τοπικών αρχών.

Στις παρόχθιες περιοχές η κατάσταση παραμένει τραγική. Τόνοι σκουπιδιών στις όχθες κατά μήκος του ποταμού∙ μια εικόνα που κάθε άλλο τιμά την πόλη και το νομό. Δίπλα ακριβώς σε απαγορευτική πινακίδα για τη ρίψη μπαζών και σκουπιδιών, υπάρχουν τόνοι από μπάζα οικοδομών, παλιά έπιπλα, καρέκλες, κατεστραμμένα παιχνίδια, κάθε είδους πλαστικά μέχρι και παλιά …είδη υγιεινής. ΟΙ φωτογραφίες είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

 

Είναι άραγε υπερβολική η εκτίμηση ότι ο Πηνειός βρίσκεται σε κρίση, ότι αργοπεθαίνει, ότι μολύνεται και μολύνει; Το επισημαίνουν χρόνια ολόκληρα τοπικοί φορείς και παράγοντες, το αναδεικνύουν μη κυβερνητικές οργανώσεις, το είπαν σε διάφορους τόνους οι βουλευτές της διακομματικής επιτροπής της Βουλής στην πρόσφατη επίσκεψή τους στη Λάρισα, που συνοδεύτηκε από επιτόπιες επισκέψεις σε τρία σημεία του ποταμού.

Παρ’ όλα τα προβλήματά του συνεχίζει ακόμα να δίνει ζωή στον θεσσαλικό κάμπο και τους κατοίκους του∙ως πότε άραγε; Δικαίως αναρωτιέται κανείς, ποιος φταίει για την κατάντια του; Ποιος ευθύνεται για τη φθίνουσα πορεία του; Μήπως ο Δήμος Λαρισαίων, η Νομαρχία Λάρισας ή μήπως η Περιφέρεια Θεσσαλίας; Μήπως έχει ευθύνη και το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής; Μήπως ο τάδε φορέας ή ο δείνα Σύλλογος; Ή μήπως τελικά την ευθύνη έχει ο ...Χατζηπετρής; Αγαπητοί μου, κανείς απ’ όλους αυτούς. Η ευθύνη είναι δική μας, ατομική, του καθενός μας ξεχωριστά. Εμείς αδειάζουμε τα μπάζα, εμείς πετάμε τα σκουπίδια, εμείς ξεφορτωνόμαστε ό,τι άχρηστο ή περιτό μας είναι. Ασυνείδητοι και απολίτιστοι, που ούτε όσα θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές αναλογιζόμαστε, ούτε τον ελληνικό πολιτισμό σεβόμαστε. Ένας μολυσμένος, ένας ρυπογόνος Πηνειός δεν συνάδει με την ιστορία και τον πολιτισμό της Θεσσαλίας και της Λάρισας. Δεν αξίζει στους Θεσσαλούς ένα ποτάμι σε κρίση.

Η προστασία δεν επιτυγχάνεται με λόγια αλλά με έργα, με δράσεις και μάλλον αυτές είναι που λείπουν. Έργα και δράσεις από την Πολιτεία και τις τοπικές αρχές, που έχουν επωμιστεί με την ευθύνη της διαχείρισης τόσο των εθνικών όσο και των τοπικών υποθέσεων. Έργα και δράσεις από τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση του περιβάλλοντος. Οι άλλοι, απλώς καθήκο έχουν να μας επιτηρούν, να μην κάνουμε αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε∙να παρανομούμε.

Τα όσα εγκληματικά για το περιβάλλον του Πηνειού ποταμού συμβαίνουν, αποτελούν απόδειξη της ελαφρότητας και του ωχαδελφισμού όλων όσοι χρησιμοποιούν ή έχουν την ευθύνη της προστασίας του. Κινητοποίηση λοιπόν για να μη μετατραπεί ο Πηνειός σε νέο Ασωπό.

ΥΓ. Αντέγραψα, έγραψα και συνέρραψα με τη βοήθεια της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και συγκεκριμένα του Δημ. Κατσανάκη, φωτογραφίες του οποίου χρησιμοποίησα.