Η βόρεια παράκαμψη από Ν. Σμύρνη προς Αλκαζάρ ακόμη δεν έχει παραδοθεί, καίτοι δεκάδες Λαρισαίοι την χρησιμοποιούν, αθλούμενοι, κάνοντας τζόκινγκ, ή ποδηλασία. Με ρυθμό χελώνας τα έργα προχωρούν και αν καταλαβαίνω καλά, έμεινε η ολοκλήρωση του πεζοδρομίου. Αυτό που δεν καταλαβαίνω –ακόμα και στην κατασκευή της ΠΑΘΕ ή της σύνδεσης Λάρισας-Καρδίτσας, Λάρισας-Τρικάλων, αλλά και άλλων μικρών ή μεγάλων οδών- είναι γιατί να καθυστερούν ή γιατί δεν προχωρούν συνάμα και τα έργα δεντροφυτεύσεις των κόμβων αυτών.
Στην παρούσα παράκαμψη, η καθυστέρηση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι …ευχάριστο. Αν, παράλληλα είχε δεντροφυτευτεί και η περιοχή ή ο περιμετρικός δρόμος, σήμερα θα είχε …πρασινίσει ο τόπος. Θα μου πείτε, πράσινος είναι από τα αγριόχορτα, αλλά…
Ο Δήμος Λάρισας φημίζεται για την υπηρεσία Πρασίνου και είναι άξιον απορίας γιατί δεν …συγχρονίζονται έργα εκτέλεσης δρόμου και δεντροφύτευση. Εκτός κι αν δεν είναι αρμοδιότητα της υπηρεσίας Πρασίνου αλλά άλλου φορέα. Αλλά και πάλιν αν είναι έτσι, το ερώτημα και η απορία παραμένει. Γιατί θα πρέπει να ολοκληρωθεί ένα οδικό έργο και μετά να αρχίσουν οι εργασίες …πρασινίσματος.
ΥΓ. Αφορμή για τούτο εδώ το σχόλιο μου το έδωσε το ρεπορτάζ του Δημήτρη Βάλλα στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 30ης Μαρτίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου