Ενδεικτικά αλλά ...δηκτικά, Νο 2

Ευχές πραγματικές και ολόψυχες

Συμπολίτες και συμπολίτισσες, δημότες της Λάρισας και όχι μόνο. Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά σε όλους και όλες. Πάσχα Ιερό, Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα της Αγάπης, Πάσχα των Αγγέλων, Πάσχα της Ελπίδας και της 'Ανοιξης. Μετά την ευτυχή κατάληξη των παθών του Κυρίου μας, επανερχόμαστε στα καθημερινά μας ...Πάθη. Αυτά που βιώνουμε όντας κάτοικοι ετούτης της πολύπαθης και ταλαίπωρης πόλης που άλλους μας γέννησε και άλλους μας φιλοξενεί. Αυτά που τελειωμό δεν έχουν...

Συνεχίζω τη γνωστή ...γκρίνια. Μια γκρίνια που σκοπό δεν έχει τη μιζέρια, αλλά μέσω αυτής να αναδείξει κάποια προβλήματα που κατά την ταπεινή μας γνώμη μπορούν και πρέπει να διορθωθούν.

1. «Συγχαρητήρια» για γέλια και για κλάματα;

"Την αγαπημένη μας κόρη/εγγονή/ανηψιά ................. που πήρε το πτυχίο του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Τ.Ε.Φ.Α.Α Κομοτηνής συγχαίρουμε θερμά και της ευχόμαστε ολόψυχα καλή σταδιοδρομία.

Οι γονείς ......... και .......................και οι παππούδες ………............."

Κατά καιρούς δημοσιεύονται στις τοπικές εφημερίδες, διάφορα …συγχαρητήρια –όπως το παραπάνω- για απόφοιτους που πέτυχαν στην τάδε σχολή, για μαθητές-νέους οι οποίοι πήραν το δείνα πτυχίο Ξένων Γλωσσών, για φοιτητές οι οποίοι κατάφεραν να περατώσουν τις σπουδές τους κ.ά. παρόμοια. Ουδέν το μεμπτόν. Τα παιδιά αυτά αξίζουν χίλια μύρια συγχαρητήρια. Αλλά …τρελαίνομαι όταν τα «συγχαρητήρια» αυτά τα δίνουν οι γονείς ή παππούδες ή θείοι και θείες. Να συμπεράνω λοιπόν πως οι γονείς των επιτυχόντων μένουν χώρια από τους επιτυχόντες, ή πως οι παππούδες τους αποδήμησαν εις Κύριον και στέλλουν τις ευχές τους ...εξ ουρανού, ή οι θείοι εβρισκόμενοι εις …Αυστραλία στέλλουν μέσω της εφημερίδας τις ευχές τους; Όχι, τίποτε από αυτά δε συμβαίνει. Όλοι οι παραπάνω ζουν στην ίδια πόλη, στο ίδιο σπίτι ή στην ίδια γειτονιά. Απλώς είτε δεν …μιλιούνται, είτε έχουν …χαλασμένα τα τηλέφωνα, είτε δεν έχουν διαδικτυακή σύνδεση (internet) άρα ούτε λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail). Αλλιώς τι άλλο θα μπορούσε να συμβαίνει;

2. Υποβάλλω τα σέβη μου …μπας και με προσέξετε!

Κατά καιρούς διαβάζω και βλέπω στον τοπικό Τύπο για παράγοντες, κυρίως πολιτικούς αλλά όχι μονο, οι οποίοι, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους επισκέπτονται τα γραφεία των τοπικών εφημερίδων -για την ακρίβεια μίας τοπικής εφημερίδας- για να υποβάλουν τα διαπιστευτήρια/σέβη τους στη δ/νση της εφημερίδας. Αυτό είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρωτάκουστο, πρωτόγνωρο και πρωτοφανές και φαντάζομαι πως συμβαίνει μόνο στη Λάρισα. Δηλαδή τι επιδιώκει, ας πούμε ο νεοτοποθετηθείς Διοικητής της 182ης Στρατιάς Λάρισας με την επίσκεψή του αυτή σε τοπική εφημερίδα; Ποιο είναι το προσδοκώμενο όφελος γι αυτόν και για την Υπηρεσία που υπηρετεί; Αμ οι άλλοι, οι πολιτικοί και πολιτικάντηδες; Τι θέλουν να πετύχουν; Μήπως επιδιώκουν την ανακοίνωση των προγραμματικών τους προθέσεων μέσω της εφημερίδας; Μήπως ο λόγος είναι απλά κοινωνικός -εβρισκόμενος εις Λάρισα πέρασα να τα πούμε και να με κεράσετε έναν καφέ, τόσο ακριβά που στοιχίζει έξω στην Πλατεία των Καφετεριών. Μήπως υποβάλλουν τα διαπιστευτήριά τους; Μήπως λαμβάνουν το χρίσμα ή μήπως κάτι άλλο στο οποίο το φτωχό μου ομολογουμένως μυαλό δεν πάει;

3. Άνθρωποι είμαστε κι εμείς, να μη βγούμε για ψώνια;

Αστείοι έως γελοίοι μου φαίνονται οι πολιτικοί και πολιτικάντηδες όταν, παραμονές γιορταστικών ημερών, βγαίνουν τσάρκα με τα επιτελεία τους στην αγορά, σε λαϊκές και σε πολυσύχναστα μέρη για να δουν από κοντά την κίνηση της αγοράς, να ελέγξουν την παρανομία, να χαιρετήσουν τον κόσμο και να μάθουν από πρώτο χέρι τα προβλήματά τους. Και όλα αυτά συμβαίνουν εν χορδαίς και οργάνοις, δηλαδή όλη η κουστωδία κουστουμαρισμένοι με τον …αρχηγό συνήθως σε μια πιο ...λάιφ στάιλ περιβολή και έκφραση, παρουσία οπωσδήποτε καναλιών, μ’ ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά, με το χέρι απλωμένο για χειραψία αλλά με το μάτι καρφωμένο στην κάμερα. Και όταν κάποιος …τολμήσει να εκφέρει μια άποψη που δε βολεύει τον …βολεμένο, με βιαστικές κινήσεις γίνονται οι χαιρετούρες και η απομάκρυνση από τον σκόπελο. Ε, μη μας χαλάσει και το ίματζ ο …απρόσκλητος, μέρες που ‘ναι.
Τώρα εγώ τι θα πρέπει να σκεφτώ; Πώς δεν έχουν εμπιστοσύνη στους συνεργάτες τους σ’ αυτά που καθημερινά τους μεταφέρουν και συμβουλεύουν και βγαίνουν έξω να δουν …ιδίοις όμμασι; ‘Η μήπως όλο το χρόνο βρίσκονται σε κατάσταση χειμερία νάρκης και ξαφνικά ξυπνούν και θέλουν να βγουν έξω να δουν τι λένε γι’ αυτούς οι υποτελείς, πώς περνάνε οι ιθαγενείς; ‘Η πως άνθρωποι είναι κι αυτοί βρε αδελφέ, ανάγκη έχουν κι αυτοί να βγουν να ξεσκάσουν, να δουν ήλιο, να πάρουν κάνα …μάτι, να ανταλλάξουν καμιά κουβέντα, να κάνουν και τα ψώνια τους;

4. Καλλιστεία Επιταφίων

Στην αρχή, αυτή την κίνηση της μάζωξης των Επιταφίων στην κεντρική Πλατεία την είδα με …καλό, άδολο και απονήρευτο μάτι. Να ενωθούμε όλοι οι πιστοί και ομοθυμαδόν να αναπέμψουμε ύμνους και δεήσεις. Με τον καιρό το έβλεπα σαν μια νυχτερινή …κατανυχτική ΜεγαλοΠαρασκευιάτικη βόλτα όπου παρεμπιπτόντως θα βλέπαμε κι άλλο κόσμο από άλλες ενορίες, θα πιάναμε ένα καλό πόστο στην πλατεία περιμένοντας και τους άλλους επιταφίους για να τους συγκρίνουμε με τον επιτάφιο της ενορίας μας. Τελευταία βλέπω αυτό το …έθιμο ως …καλλιστεία επιταφίων. Οι επιτάφιοι των ενοριών καταλήγουν στην …πασαρέλα της κεντρικής Πλατείας όπου οι καλλίφωνοι των ψαλμωδών –ίσως και όλοι μαζί εν χορώ, ποτέ δεν μπόρεσα να το διαπιστώσω αφού ποτέ δεν μπόρεσα να κλείσω θέση σε …πρώτο τραπέζι- ξαναψάλλουν τα γνωστά μεγαλυνάρια-εγκώμια, αναπέμπονται κάποιες δεήσεις, εκφωνείται και ο επισκοπικός λόγος -αμφιβάλλω αν αυτό αναφέρεται η καταγράφεται στο Τυπικό της Εκκλησίας μας- και μετά όλοι μαζί ή σχεδόν όλοι, αναχωρούν με κατάνυξη για τα …τσιπουράδικα. Οι ελάχιστοι καταλήγουν στους ναούς για την ολοκλήρωση της ακολουθίας. Και τη επομένη, σπεύδουμε να αγοράσουμε τον τοπικό Τύπο όπου φιγουράρουν οι φωτογραφίες απ’ όλους τους επιταφίους και να κάνουμε τις σχετικές συγκρίσες. Έχω την εντύπωση πως ο Αρχιεπίσκοπος, φρονίμως ποιών και διαισθανόμενος την κατάληξη του …εθίμου, τάχθηκε κατά της …νυχτερινής συνάντησης επιταφίων. Θου, Κύριε, φυλακήν τώ στόματί μου και τη γραφίδι μου!